Eysturbúgvanum, Jóan Petur í Soylu, sigur, at tá motorurin brotnaði, helt hann í fyrstari, at tað var eldur í maskinrúminum. - Men so var ikki. Tað hoyrdist, at okkurt hendi við motorinum, men tað virkaði ikki
órein - høvdu at halda seg til, tí har var - av góðum grundum - grátur og tannagrísl, og har brendi eldur dag og nátt, so tey deyðu kundu verða brend. Tað løgna er, at helvitisprædikantarnir og teirra vi
órein - høvdu at halda seg til, tí har var - av góðum grundum - grátur og tannagrísl, og har brendi eldur dag og nátt, so tey deyðu kundu verða brend. Tað løgna er, at helvitisprædikantarnir og teirra vi
hvussu jarnsmíð fór fram, áðrenn tað bleiv mekaniserað. Í smiðjuni hjá Mikkjali er essa ella opin eldur og tey amboð, ið eru knýtt at jarnsmíði í essu. Tó hevur smiðjan øll avnlig nýmotans tól, sum hoyra
rakar. Men so til tey góðu tíðindini, tí serfrøðingar siga eisini, at hóast omikron breiðir seg sum eldur í hesum døgum, kann hetta eisini vera eitt tekin um, at korona hevur málað seg upp í eini krók. Tað
skúli í miðbýnum setur sín serliga dám á lívið í høvuðsstaðnum. Lívsglað børn, lærarar og foreldur, sum eru tongd at Kommunuskúlanum eiga at sleppa inn aftur í skúlan. Ein loysn eigur at verða funnin
Fríggjadagin hendi hvørt av sínum. Eldur kom í eitt gamalt úthús í Syðrugøtu, sum menn nýttu til egningarskúr. Ungdómar høvdu kynt bál nærhendis, og antin eru leivdir frá bálinum tveittar inn í skúrin
klæði, líkist tað einum sekki, sum er samanbundin um miðjuna. “Tí at Harrin, Guð tín, er oyðandi eldur, vandlátur Guð” 5. Mós. 4,24. orsøkin til hetta er ikki, at hann er smáligur ella revsandi. Men hann
kendi eldurin, sum verður borin úr Athen til staðið, har leikirnir eru. Á oyggjaleikum er tað ikki eldur, men vatn - rættiliga hóskandi, eftirsum øll luttakandi londini hava sjógvin til felags. Øll londini
kendi eldurin, sum verður borin úr Athen til staðið, har leikirnir eru. Á oyggjaleikum er tað ikki eldur, men vatn - rættiliga hóskandi, eftirsum øll luttakandi londini hava sjógvin til felags. Øll londini
