Ein journalistur ringir til mín kl. 12.45 ein gerandisdag. Tíðindini á middegi vóru júst liðug. Hann spyr um eg kann hjálpa honum at skilja nýggjastu innflutningstølini frá Hagstovu Føroya. Hann skilur ikki

ferð enn við eini fáfongdari ikki skjalfestari søgu, sum skjól fyri eini pallseting av sær sjálvum, spyr Hans Petur Nielsen, eisini. Hans Petur Nielsen heitir eisini á allar partar um at viðgera súkrahúsini

heilsumálum, Súsonnu Bertholdsen, ein grein 52a fyrispurning um rúsdrekka- og rúsevnismisnýtslu. Ítøkiliga spyr hon soleiðis: 1. Hvar er ábyrgdin staðsett fyri viðgerð av fólki, sum bæði hava sálarsjúku og misnýtslu

skatta- og avgjaldsskipan SO nógv fløktari bara tí, at vit eru umleið 100 ferðir størri her sunnanfyri, spyr Anders Samuelsen og sigur, at hann gleðir seg til at arbeiða tætt saman við »vøkru familju okkara

føroyska fólkið, sigur Bernstein. Meðan vit royna at eta tað síðsta av máltíðini uppi á Hotel Føroyum, spyr Bernstein um føroyskan politikk, og hvussu støðan er. Undirritaði greiðir eitt sindur frá um hugsjónarligu

vænti neyvan, at eg verði við, tá 50 ára dagurin verður hildin, tí hvør arbeiðir, til hann verður 74? spyr Finnbjørn okkum. Okkara boð er, at Finnbjørn tuskar við sama lag í handlinum um 10 ár. Hjartaliga

nógvar av teimum, ið fara um uppboðssøluna hjá Fiskamarknaðinum, eru. - Hví skulu vit rinda fyri slíkt, spyr hann og heldur fyri, at verandi skipan er púrasta sjúk. Hann undrar seg yvir, at eingin er vaknaður

skógplanting kundi farið fram í somu viðferð. Aðrar vaksandi kommunur kundu fingið somu sømdir. Nú spyr onkur, hvat skal vera av brøttum, óhøgligum lendi ella økjum, har vegur ikki er. Fleiri møguleikar

nógvir møguleikar at fíggja eina verkætlan, sum hesa. Og tað er í hesum sambandi, at javnaðarmaðurin spyr, hvat landið skal eiga ein banka og eitt flogfelag til. - Vit hava onga ávirkan á virksemið í teimum

hendan dagin hendi tað óvanliga. Í ítrótti skal ein ansa sær, ikki at siga – ella skriva – ov nógv. Spyr bara onkran á Strondum!