20 árum síðani, men hóast henda høga aldur, so býr hann framvegis heima hjá sær sjálvum. Døturnar plaga at geva honum døgurða, meðan hann klárar restinia sjálvur. Eg vil her frá Sicilia ynskja tær hjartaliga
virkað á virkinum, til februar mánaði er liðugur. - Vit komu eitt sindur seinni í gongd í ár, enn vit plaga, tí Norðheim var ikki klárur fyrr enn seint í september, og síðan gongd kom á, hevur heystið viðrað [...] vindi vestaneftir. Ringastu ættirnar eystanfyri eru landnyrðingur og eysturættirnar annars. - Teir plaga at siga, at er hann eystanfyri norðan og eystanfyri sunnan, skal helst viðra hampiliga væl, um tað
óhugsandi. So, hvørt veit, um veðrarnir hjá Súna á Toftum ikki eru úr góðum bergi brotnir, sum vit plaga at taka til.
eisini er hon ofta klár, longu áðrenn vit hava talað orðið. Mammu dámar sera væl at fáa gestir og vit plaga at arga hava við, at í hvussu er allir suðringar hava verið á gátt hjá henni og so ein stórur skari
kroppum, sum í dag verða hongdir í hjallin. Her eri eg meira samdur við teimum, sum siga, at tey plaga at keypa sær ein íslendskan seyðakropp at ræsa, uttan at brúka orðið krov. Ber tað til at nevna hesar
- Tiltakið eydnaðist óalmindeliga væl, og eg haldi at har vóru nógv fólk, ið mun til hvussu nógv plaga at møta upp til slík tiltøk. Har vóru rættiliga nógv mannfólk, og tú merkti at hetta er eitt evni
føroysku megin og bretsku megin markið. Ja faktist yvir alt Atlantsmótið ella Atlantic Margin, sum vit plaga at siga. Statoilhydro hevur sera nógv virksemi í hesum norðara partinum, og vit royna at byggja á
- Vit plaga ikki at rópa. Tað kunnu tey gera í Havn, og fólk hava eisini havt kjansin allan dagin, sigur Ester Nónsgjógv, ið er forkvinna í valstýrinum við Gjógv. So staðfest er, at gjáarfólk ikki gera
hava fingist við fiskivinnu, vita, hvat tey gera, og tí er vandi fyri, at alt fer í fisk, sum vit plaga at taka til. Formaðurin í Suðurstreymoyar Útróðrarfelag sær kortini eina vón í nýggja fiskimálaráðharranum
Kanska eru vit so dansklig nú, at vit ikki duga gøtudanskt longur!? Tað er spell. Í dansktímunum plaga vit onkuntíð, men kanska ov sjáldan, at lesa/tosa gøtudanskt. Kanska áttu allir dansklærarar at gjørt