somuleiðis ógvuliga handalig, og dugdi sera væl at sniðgeva og tilvirka pløgg til børnini. Troyggjurnar, sum hon bant vóru avbera vakrar og snøggar. Tá í tíðini varð alt bundið, tí vanligt var ikki, at klæðir [...] Juliu og Jóannes Joensen. Brúdleypið var eftir gomlum siði stórt vælkomstbrúdleyp, har øll í bygdini vóru vælkomin. Brúdleypið var sera gott og væleydnað. Gott veður, góður matur og nógv fólk. Døgurðin var [...] fýra børn: Jónvá í 1961, Paula í 1962, Hallu í 1969 og Anniku í 1979. Pápi var nógv burtur, og ofta vóru túrarnir langir. Onkur upp í hálvt ár. Vit saknaðu hann nógv, meðan hann var til skips. Seinni, tá

syngja í Føroyum og Íslandi. Í Íslandi eru fólk reserverað, og tey klappa spakuliga. Í Føroyum vóru børnini nógv lívligari, og øll vildu toga í meg. Tað var stuttligt, sigur Jóhanna Guðrun. Syngur kring

summar eisini. Í morgun varð soleiðis skipað fyri barnatiltaki longu eftir morgunmatin klokkan 9. Børnini vóru skattajakt, og skipað varð fyri andlitsmáling. Norrøna verður í Hirtshals í morginári klokkan

av Skála. Hansara hús gjørdist sjeynda húsið í Heiðunum. Hetta vóru foreldrini hjá Margrethu. Børnini hjá Ellen Mariu og Hans Andreas vóru: 1. Niels f. 1885, giftur við Miu Arge, búsett í Havn. Hann var [...] Favne Søidehøit Stengærde og lagt Grundlaget til omtrent ligesaa­megen Længde...” Børnini hjá Niels og Onnu Mar­grethu vóru: 1. Inger (1851-1931) gift við Simon Justinussen við Stein á Glyvrum. 2. Johannes [...] har tey vóru búsett 4. Anna Margretha f. 10.7 1893, gift við Kristian Djurhuus 5. Johanna Sofia f. 1895 gift við Hans Hansen 6. Inger f. 1897, gift við Magnus Magnussen á Tvøroyri, har tey vóru búsett,

august (1917). So var at fara undir fyri­reik­ingarnar. Vit vóru samd um, at tíðirnar ikki vóru til at halda eitt stórt brúdleyp. Flestu matvørur vóru jú skamtaðar. Sjálvt at fáa ljós var trupult, tí so lítið [...] lítið var til av petroleum. Tey flestu máttu klára seg við lýsilampur, sum vóru tilevnaðar av føroyskum smiðum. Ein teirra var Nyholm Debes, eisini kendur sum yrkjari og politikari. Hesar riggaðu sum so [...] so, um bert varð ansað eftir, at lýsið dryppaði í lampuni, sum tað skuldi. Vit í Ólastovu vóru eitt sindur betur fyri enn onnur. Eg var so heppin at fáa ein dunk av olju frá einum vini, sum sigldi við v

ein fantastiskur túrur. Og ikki minst var tað ótrúligt at síggja, hvussu engagerað og hugagóð børnini vóru. – Vit gingu fyrst eina góða løtu, men longu her var sjónligt, at frálæran á ongan hátt varð løgd [...] landsstýris­kvinn­an kom at sita undir liðini á Jón Kragesteen á fundi, har lærarar og lands­stýriskvinnan vóru millum lut­takararnar, var skjótt at gera eina avtalu um, at 2. A skuldi hava ein nýggjan næm­ing [...] virðiliga, soleiðis at tey kundu fara til verka. Nøkur teirra skuldu í fjøruna at finna ymisk djór, ið har vóru. Onnur skuldu hjálpa til við at kóka súpan, sum vit fingu at eta, og tá skuldi bæði vigast, lesast

fleiri føroyskum skipum, m.a. Fuglfirðingi har Johan Christiansen var skipari. Bør­nini hjá Frank David fingu hesa tíðina, tey vóru í Før­oyum, góða hjálp frá Gunn­vør og Jóanes Poulsen, sum tá búðu í Klaksvík [...] Tey vitjandi vóru sera takksom ímóti øllum teimum, sum vístu teimum gestablídni hesar dagar. Árið eftir var líknandi ferð skipað úr Føroyum til Hetland. Farið varð fyrst í juli mánað, og vóru vit ikki minni [...] aftur, sum búði hjá okkum tá ið hann arbeiddi á skipasmiðjuni í Havn í 1972. Frank David og Robert vóru komnir úr Hetlandi nakrar dagar frammanundan (30 tímar úr Sandness) og hugsaðu nú so smátt um at sigla

Børnini í Býlingshúsinum Millum Gilja í Havn vóru í dag og vitjaðu í Løgtinginum Beint tá børnini vitjaðu, var orðaskifti um nýggju eftirlønarskipanin. Slík orðaskifti eru drúgv. Og neyvan hevði ein nýggj

sjónarmið, sum serliga viðkoma teimum ungu, og her vóru tað serliga útbúgvingarviðurskifti í Føroyum, sum tey settu ljóskastaran á. Á áhoyraraplássunum vóru bæði ung, tilkomin og eldri, og elsti áhoyrarin [...] meiriluti av teimum føroyingum, sum vóru á vali, atkvøddu fyri loysing hin 14. september í 1946? - Dagin eftir fólkaatkvøðuna, tá Føroyar høvdu valt at loysa, spældu børnini úti sum áður, hønurnar vurpu akkurát

sjónarmið, sum serliga viðkoma teimum ungu, og her vóru tað serliga útbúgvingarviðurskifti í Føroyum, sum tey settu ljóskastaran á. Á áhoyraraplássunum vóru bæði ung, tilkomin og eldri, og elsti áhoyrarin [...] meiriluti av veljarum í Føroyum hin 14. september í 1946 hevði atkvøtt fyri at loysa frá Danmark, spældu børnini úti sum áður, hønurnar vurpu akkurát tað sama, og kýrnar mjólkaðu minst líka væl sum dagin fyri.