eru í vanda fyri at misskilja ella mistolka spurningin o.sfr. Harafturat verður yvirhøvur ikki tikin nøktandi hædd fyri mentunarligum ymiskleika o.sfr. Statistikkur er sum ein bikini Nakrir kendir og viðhvørt [...] eftirmeta føroysku úrslitini uttan at vera nóg væl kunnaður við føroyska mentan, føroyskan hugsunarhátt o.sfr. og hetta hevur nógv at siga, tí tað er sum ein maður plagdi at siga: Føroyingar og danir hugsað mótsætt
vit ikki hava mangla seinastu mongu árini, so er tað umsitingarlig fusk, handlan í heimildarloysi o.s.fr. Er hetta kanska álitisvekjandi? Ikki eftir míni áskoðan. Og bólkurin fylgjur oddafiskinum, sum vera
fólkaskúlanum er so vánalig, sum hon er. Allir spurningar um fígging og hølisviðurskifti, læraraførleika o.s.fr. hevði verði loystir nógv einfaldari á privatum grundarlagi. Foreldrini hjá børnum høvdu nógv lættari
strammari fjaðrar og onnur upphang, størri alu-felgur við lágprofil dekkum, sporingin verður annarleiðis o.s.fr. Bilurin fær t.d.spoilara á baklúkuna, aðrar kúfangarar við innbygdum spoilara og síðuskjúrt við
netinum o.s.fr. Undir marknaðarføringini av brandinum “Føroyar”, verður øll pallettin av útbjóðarum løgd fram; alt frá flutningsfeløgum, gisting, mati, upplivingarveitarum, bilum/bussum, o.s.fr. – Fyri
Kalundborg, so sluppu vit enntá frá at betala nakað, og tað er ikki at forakta, munnu tey hava hildið. Osfr, osfr, og hann kemur eisini at tapa í fullveldismálinum, tí at fullveldið er dømt til at vinna, tað kann
arbeiddu sum í dýrastu neyð móti at móðurmálið skuldi vinna frama í skúla, kirkju, á tingi, sum rættarmál osfr. Niðurlagið var, at vit fóru ongantíð at vera før fyri ella fáa ráð til at fáa føriskar skúlabøkur
so hjartans fegin um fullveldi, sum hann gjørdist fyri Útvarp Føroya, Dag og viku, flaggið, málið osfr. (Væl at merkja: um vit fáa »fullveldi«). Fara vit at kenna okkara vitjunartíð? Fer ungdómurin? Fara
tey høvdu gjørt sær teir stóru tankar um atkomumøguleikar hjá brekaðum í skúlum, kommunuskrivstovu os.fr. - Men eg má samstundis viðganga, at eg varð stórliga bilsin, tá ið eg sá, hvussu vorðið var. Serliga
aftur, tí hann var jú uttan fyri hvønn dag. Vaskaði bilin, hampaði um túnið, sló grasið, fór ørindi o.s.fr. Tað tóktiskt eisini fyrr í ár, sum var hann um at koma seg aftur, kanska vildu vit ikki síggja