kátir framføra, ímeðan lættliga verður fresað aftur og fram eftir violinørmunum, til tað næstan kemur eldur í! Hettar er nakað øll tónleikaáhugað tíma. Eisini kunnu vit boða frá, at teir eru við í barnatiltakinum

Lamborghini og vóru í ferð við at yvirhála, tá eitt av hjólunum fekk brek. Bilurin fór tí av vegnum og eldur kom í. Bæði løgreglan og sløkkiliðið komu á staðið, men lívið hjá beiggjunum eydnaðist ikki at bjarga

motorvegnum og vóru í ferð við at yvirhála, tá eitt av hjólunum fekk brek. Bilurin fór tí av vegnum og eldur kom í. Bæði løgreglan og sløkkiliðið komu á staðið, men lívini hjá beiggjunum stóðust ikki at bjarga

ikki er trúgvandi. Sjálvur hevði eg tann framíhjárætt at vera ein heilagur frá nýføðingi av, for­eldur míni vóru baði trúgv­andi, eg var tó ikki endur­føddur, men var í somu støðu sum øll menniskju, eg [...] og hini.” Hesari støðu var eg í, sum øll onnur. Eg hevði ein stór­an framíhjárætt, við tað at for­eldur míni vóru trúgvandi, men eg mátti verða føddur av nýggjum sjálvur. Tað bleiv eg ein dag, eg veit ikki

men vónir eru framvegis um, at oljufeløgini fara at finna olju í rakstrarverdum nøgdum. Eldur av flatskíggja Eldur kom í eini hús á Styukkinum, og eftir eldsbrunan var illgruni um, at tað var ein flatskíggi

við at falda dýnuna saman um eldin og kvæla hann. Endamálið var at fáa mannin at vakna við at tað eldur var í dýnuni og boðskapurin skuldi vera, at hann skuldi halda seg frá smágentum. Hann hevði onga [...] at binda ann við hann, skuldi hann møtt nøkrum. Fingu bast honum Men tað kom ongantíð hartil, at eldur varð settur á nakað og hvørki øks ella bensin vórðu tikin í brúk hesa náttina. Tað endaði við, at

kroppin. Vit livdu í ein slags eymi av tjøru. Tá eg gekk framvið, søgdu fólk, at tað luktaði sum um at eldur var í onkustaðni. Viðgerðin virkaði, men eitt hjáárin var, at eg hevði ilt í høvdinum alla tíðina

Bjørnland, segði í gjár, at skuldsetingin fevnir um eldin náttina til sunnudagin hin 10. mars, tá eldur kom í bilin hjá familjuni í túninum hjá teimum í Oslo. - Skuldsetta er undir illgruna fyri sjálv at

hotelvirksemi í 1951. Johan Restorff hevur greitt frá, at pápin bygdi norðrara partin av Hotel Hafnia, tá eldur kom í Hotel Føroyar í 1950, og mangul upp á hotelkømur í Havn tá elvdi til, at hann fór undir hot

Hetta árið fóru unglingar í Vági við faklum og tunnum av olju niðan í Hvannadal omanfyri bygdina, har eldur varð settur í tunnurnar og síðani gingu teir oman við faklunum, oman á Garðarnar og á Garðabrúgv,