musikalskari íklæðing vóru aðalinnihaldið - ofta so at kór sínámillum bóru fram samrøður eitt nú millum Gud og sálina, millum himmal og helviti o.s.fr. Um 1600 var monodiin, einsongurin, komin fyri seg sum mótspæl

um eg so má siga, við eini bumbu: »Eru tað við slíkum monnum, at Føroyar skulu taka fullveldi, tá gud náði okkum«. Tá ið tú skrivar nógv er skjótt til, at okkurt kemur skeivt fyri. Tað glapp úr penninum

letur hann pápan siga: »Ivin um, at Gud er til, segði hann, ger at eg ikki beini fyri mær sjálvum«. Pápin er langt síð-ani deyður, og yrkjarin heitir á Gud: »Kom Gud, / ver hampiligur henda morg-un, eg [...] drúgvari og snild-is-ligari viðgjørd. Deyð-in og Gud eru fastir tættir, og hvørgin verður avnoktaður. Í fyrsta yrking-a-savn-inum varð sagt: »Far-væl Gud / vit skulu klára okkara trupulleikar sjálvi«. Yrkjarin [...] Onk-urs-vegna renna Gud og Deyð-in saman, og yrkingin endar við, at eg?ið kennir seg trygt, tá ið hann »gevur boðini um at strika mítt navn«. Seinni í savninum verð-ur sagt um tann Gud, sum er farin at líkjast

gekk út, tá ið Gud læt son sín Jesus Kristus føðast inn í heimin ísraelsfólki og okkum til frelsu.    Sálmurin minnir okkum á at vit bert hava eina avmálda tíð her í lívinum. Men Gud sá til okkum, og [...] koma at kenna hann.    Vit kunna illa ímynda okkum, at ein mamma kann gloyma sítt barn. Men her sigur Gud okkum, at fyrr skal ein mamma gloyma barn sítt, enn at eg gloymi teg. Hetta er lyftið, sum Jesaja fekk

vides, er et helt nyt fænomen inden for Den Danske Folkekirke og kun sket i Fuglefjord præstegæld. Guds Ord og samvittigheden Biskoppen skriver: »Fyri ikki at særa samvitsku hansara var ein av mínum fyrstu [...] til. Men det primære er ikke min samvittighed. Det primære er det ansvar, jeg har fået pålagt af Gud og mennesker og påtaget mig i forhold til de seks menigheder i Fuglefjord præstegæld. Det er dem, jeg [...] ved at følge dit forslag«. (Brev af 1/7-1991). Problemet var ikke primært min samvittighed, men at Guds Ord siger nej til det, biskoppen siger ja til. Hver gang biskoppen vil føre vranglære ind i menighedens

ansat, til gudstjeneste i sædvanlig form (undirstrikað av mær), til kirkelige handlinger samt til gudelige forsamlinger, kirkelige møder o. lign....« Rættur sóknarprestsins hongur saman við skyldum hansara

Kommunur skulu leggjast saman! Vit skulu hava størri eindir fyri at reka alt skjótari og bíligari. Gud gevi mær tann góðan tíð at tala. Eg skilji lítið av hesum herrópi, og minni skiltu vit tað gamla:

Størsta og besta upplivingin var at síggja tær sexuelt misbrúktu genturnar á barnaheiminum siga, at Gud hevði lært tær at fyrigeva. ­ Torførasta og mest syndarliga upplivingin var tá vit á miðjaru nátt hildu [...] sjálvi, men at tey hava gjørt hetta fyri at hjálpa neyðstøddum børnum, og at alt er gjørt til æru fyri Gud.

jørðini millum manna. Alanis Morissette sigur, at tað, sum hon elskar við filminum, er tankin um, at Gud gongur millum okkum. Nær vit sleppa at síggja fyrstu royndina hjá songkvinnuni í einum filmi, er óvist

til, tí hann skal mála - hóast einki spyrst burturúr - og soninum kann hann ikki taka sær av: »Harra Gud - hvat hevur man eina konu til - eg spyrji bara«. Myndin av listamanninum er lítið vøkur, og tað at