Har skuldu vit hitta kirkjuráðslimir, okkara veljarar. Tá ið Læraraskúlin varð vígdur, kallaði Heðin Brú hann: “tann lærdómshøll, vit leingi bíðaðu trá.” Vit hittust í lærdómsins høgu høllum og vórðu mint

sína formansfrágreiðing við hesum orðum: »“Vit búgva ikki í Føroyum av praktiskum orsøkum”, segði Heðin Brú. Og tað er so satt, sum tað er sagt. Uttan ta mentan, tað mál og tey virðir, ið hava skapt okkum

Norðurlond, livdi eftir hetta millum medvitnar føroyingar sum H.A. Djurhuus, Jóannes Patursson og Heðin Brú. Tað er neyvan av tilvild, at tann háskúlakveikti rithøvundurin Martin Joensen stutt eftir kríggið

sviðan av tí enn! Heðin Brú Okkara kendi rithøvundur Heðin Brú finst eisin hvassliga at fremmandagerðini av føroyska málinum. Í brævi til Chr. Matras dagfest í Havn 16/11-50 skrivar Heðin Brú millum annað:

Skálavíkar, greiddi Jens meistarliga frá bygdini, søguni, sóðu minnisvarðar yvir Chr. Osvald Viderø og Heðin Brú og hoydu um áhugaverdu lívssøgu teirra, eisini vísti hann okkum á barnaheimið hjá einum av okkara [...] Jón Heðin hevur havt nógvar sera áhugaverdar fólkalívssendingar seinastu árini, tøkk skal hann hava fyri hesar. Stóra tøkk til ferðaleiðaran Olevinus Sørensen av Viðareiðiði, sum so livandi greiddi frá [...] hending eftir Villy Sørensen. Tey flestu minnast helst bara blaðið Følv fyri Læars og Annulenu? Jón Heðin hevði eisini prát við Kristian Martin Eliassen úr Leirvík, sum saman við Óla Simonsen úr Saltangará

vesturstrond. – Eg skilti ikki jútskt, men tað gjørdi Heðin Brú, sigur Janus. Teir høvdu tíðina fyri sær og gistu stundum hjá fólki, sum Heðin Brú kendi, stundum úti á berajóli ella undir sátum. - Eg hevði [...] fegin liva. Á súkklu í Jyllandi – og á bláman í Livorno Eitt summarið, fortelur Janus, fóru hann og Heðin Brú eina ferð á súkklu runt í Danmark. Teir fóru heilt norður til Aalborg og Limfjørðin og súkklaðu

minnast aftur á barna- og ungdómsbøkurnar um Høgna og Torkil í “Lognbrá” og “Fastatøkur” eftir Heðin Brú. Heini kom, meðan at hann las verkfrøði í Horsens, at kenna eina vakra gentu í vakra Skanderborg

málinum, tá tey koma heimaftur. at um nøkur ár kunna vit koma í ta støðu, at bókaútgávurnar hjá Heðin Brú o.ø. mugu umsetast til »føroyskt« og hvar eru vit tá?

høvuðsverk hjá Williami Heinesen og er týdd til mong mál. Hon kom út á føroyskum í 1975 í týðing eftir Heðin Brú. Søgan fer fram fyri og eftir aldaskiftið 1900 í einum lítlum býi, ið minnir nógv um Havnina, skrivar

vard, ment og samstundis at vera opin heimsins vindum, sum Piet Hein sigur. Tórbjørn endurgevur Heðin Brú, jú, men júst hann mælti eisini staðiliga føroyingum til at lata gluggarnar upp og at draga tjøldini