verður hesin ikki fylgdur, fær tað avleiðingar fyri mannin í Nesinum. Tað skal tú ikki ivast eina løtu í. Ringt er at liva við einum løgmanni og einum fiskimálaráðharra, sum, orsaka av eini gloymdari fortíð
sum høvdu eitthvørt tilknýti til Ingu, vóru henda dagin til eina stórsligna, rørandi og minniliga løtu, sum ongantíð verður gloymd. Tær vantar orð, tá ið tú skalt bera einum vini, einum hondbóltsvini,
ið GÍ hevði minkað um munin, tóktist tað sum um, at eitt sindur av fjáltri kom á KÍ liðið, sum eina løtu skinklaði og ikki var sannførandi skipað. Men so varð Bartal skaddur í samanbresti við KÍ málverjan
Og í somu løtu hoyrdi eg fyri mær John Mogensen syngja: »Det er noget galt i Danmark« og við óhøviskum orðum siga frá, hvussu illa statt tað var við »Dybbøl Mølle«. John Mogensen, ið var samfelagsrevsandi
Aage Troest og fyrrverandi flokslærarin hjá 6b, Deirdre Hansen, vóru sjálvandi eisini við til hesa løtu, sum var nakað serligt, bæði fyri næmingar og lærarar. Hýrurin á næmingum og lærarum var sum vera
í luftini, at talan kundi gerast um heimasigur. Áræðið vaks, og trýstið á B68 verjuna øktist eina løtu, men tað knípti við flótandi fótbóltsspælinum, B68 verjan stóð stinn sum bergið, og sum tað leið fram
fingið at vitað, at vit kundu koma í kapellið kl. 15 at síggja pápan og vera saman við líkinum eina løtu, áðrenn lokið varð lagt á. Sjúkrasystirin fekk so fatur á einum portøri. Hann fer yvir í kapellið
vunnið á Viborg, men hesa ferð eydnaðist tað, hóast einki mál kom í 1. hálvleiki. Tað stóð 1-1 eina løtu, áðrenn tað eydnaðist hjá Esbjerg at skjóta sigursmálið. Harvið høvdu bæði tey fremstu fingið fult
Líðarenda, næstformaður í fótbóltssambandinum, hevði verið inni í HB-húsinum og lænt steypið út um eina løtu, og so kundu leikararnir ein og ein fáa gullmerkið um hálsin. Seinastur av øllum kom Rúni Nolsøe,
minni hevur verið at hoyrt til unga tónleikaran í Føroyum, so merkir tað ikki, at hann hevur ligið á løtu síðuni. Teitur hevur roynt eydnuna í tónleikaheiminum, og nógv bendir á, at hann hevur funnið hana