veljarar, so er tað Miðflokkurin. Hvør skuldi trúð, at Jenis av Rana fór at vera størsti verji kapitalistanna, tann sum traðkar mest á tey á teimum niðastu rókunum? Og hvør skuldi trúð, at júst
sum stovnurin er ein skattainnkrevji. Við almennum stuðli kappast Kringvarp Føroya móti privatum fjølmiðlum, sum sjálvandi tapa í kappingini, tí vit hava ikki landskassan í rygginum. Um vikuskiftið
krónur, so fekk Sosialurin partsinnlit í tað málið – og fekk tann búroknskapin. Hesar roknskapir kunnu øll fáa, sum hava mist pengar í feløgunum, sum løgmaður varðaði av – hóast løgmaður
gjaldstovustjórin er rótaður upp í fleiri stór partafeløg og helst er meira løntur sum kapitalistur enn almennur stjóri. Málið er greitt: Politikarar vilja ota seg fram at og vilja hava
Og tað kann ikki vera gott út frá einum fakfelagspolitiskum sjónarhorni. Hugsa vit reint kapitalistiskt, so er tað útmerkað við eini veikari og spjaddari fakfelagsrørslu, sum gongur
svarið eftir øllum at døma eitt tvørt nei. Sambært nevndarformanninum í SEV, so eru Vindrøkt og SEV í kapping – og hann heldur eisini, at um SEV vinnur privata vindmyllufelagnum neisir, so er tað ein
virðiligt fyri løgregluna. Hetta fær okkum at hugsa um amerikanskar tilstandir, har løgregluharðskapurin hevur ført til miklan ófrið. Um frásøgnin er sonn, so hevur fútin ein stóran trupulleika. Uppgávan
hevur eitt lutfalsliga høgt kostnaðarstøði í mun til onnur lond. Meirilutin er sannførdur um, at kappingin innan ymsar greirar i handilslívinum er á rímiliga nøktandi støði. Vinnunevndin hevur tosað
miðlunum, sum Kringvarp Føroya og Mentamálaráðið miðvíst hava niðurpínt við at lata ta grovu kappingaravlaging fara fram – sum við seinasta stuntinum hjá kringvarpsleiðsluni og kringv
ini aftur normal. Tveir triðingar av makrelinum kunnu enntá fiskast inni hjá okkara grannum. Kapprenningin um nøgdirnar, sum skuldu fiskast áðrenn fiskurin svam yvir um markið, er av. Tí ber til
