Tað, sum hevur týdning er sjálvandi, at vit fáa eina skipan, sum tryggjar vælferðina hjá pensjónistum í framtíðini, og eina skipan, sum arbeiðandi fólkið megnar at gjalda. Tað var Hans Pauli Strøm, tingmaður Javnaðarfloksins, sum legði dent á, at við reforminum vinna tey lágløntu mest. Hann vísti á, at inntøkugrundarlagið hjá veikum pensjónistum verður styrkt, at misrøkta fólkapensjónin verður styrkt og dagførd, at mótrokning verður minkað, at skattafíggjaður fyrimunur hjá kapitalpensjónistum verður tikin av, og at samhaldsfesti í samlaðu pensjónsskipanini verður styrkt.
Okkurt bendir á, at Hans Pauli Strøm hevur serliga ringt eyga á kapitalpensjónini. Og rætt kann hann hava í tí. Hann tosar um, at »fidusurin er, at tey vælbjargaðu hava fingið hinar skattgjaldararnar at gjalda ein stóran part av teirra pensjón, tí tey hava fingið ein skattafrádrátt«. Hann sigur, at skattafíggjaði framíhjárættindini hjá vælbjargaðum skulu burtur, og soleiðis fáa láginntøkurnar mest burtur úr nýggju skipanini.
Sera áhugavert og góður javnaðarpolitikkur. Men Hans Pauli Strøm og øll hini í løgtinginum gloyma teir allar mest vælbjargaðu pensjónistarnar, sum eru tey sjálvi. Nú er tað løgtingið, sum smíðar lógir. Og eftir at fullveldislandsstýrið tók við í 1998 kom løgtingið til ta niðurstøðu, at lønirnar hjá politikarum skuldu hækkast munandi og somuleiðis pensjónirnar.
Meðan vanlig fólk skulu brúka eitt heilt lív til at vinna sær eina pensjón, so tekur tað bara átta ár hjá einum landsstýrisfólki og 16 ár hjá einum tingfólki at vinna sær fulla feita pensjón. Í ávísum førum kunnu tey eisini fara upp á pensjón, tá tey eru 60 ár. Tey fáa tænastumannapensjón. Tað merkir, at tað eru Palliba og Marsanna, sum gjalda pensjónsgjaldið. Og tað er høgt: Fyri tingfólk liggur tað um 25.000 krónur um mánaðin og fyri landsstýrisfólk um 75.000 krónur um mánaðin. Altso skuldu tey goldið sína pensjón sjálvi - eins og tey nú ætla at vit øll onnur skulu – so skuldu hesi tøl leggjast oman á lønina hvønn mánað fyri at fíggja teirra pensjón.
Altso: Politikarar hugsa fyrst og fremst um seg sjálvan. Tá javnast skal - og javnast skal niðureftir, so spæla politikararnir ikki sjálvir við, tá eru tað bara hini, sum skulu vera samhaldsføst. Ei undur í, at fólk troyttast av sjálvfeitum politikarum...
