Peder hevur verið væl við prestin, sum tá var á Nesi, Jørgen Gad. Hann skrivaði í 1834 bræv til oldurabba. Hetta bræv er avskrivað av Daddu. Tað er tískil varðveitt og er í varðveitslu hjá okkum. Gad takkar [...] serliga góð við meg. Tað skal skoytast uppí, at takkað verið Daddu er varðveitt eitt forvitnislig bræv, sum er heilt frá 1834. Abbi Daddu, Peder Zachariassen, hann var oldurabbi mín, var deknur í Gøtu [...] efter­levende paa Skaale, thi ogsaa der er nogle, blandt andre Johannes Poulsen, døde paa Søen«. Hetta bræv gevur tískil ábend­ingar um vanlukkur á sjónum, sum hava verið, eisini í Gøtu, um hesa tíðina. Fluttu

meira enn trupult. Tey fyrstu árini kundu tey bert frætta sínámillum við Reyða­kross brævi. Eitt slíkt bræv var avmarkað til 20 orð, og tey skuldu sensurerast. Tískil tók tað langa tíð at fáa boð ímillum. [...] fingu uppí lag ta skipan, at brøvini vórðu send til hesa sjúkra­systrina. Hon koyrdi tey so í ein bræv­bjálva og sendi tey víðari. Hetta var sjálvsagt nógv øðrvísi enn Reyða Kross brøvini, men tók fram­vegis

tí tað var so stórur mun­ur millum fjøru og flóð, og arbeiðið varð gjørt í fjøru. Fekk deyðsboð og bræv frá pápanum samstundis Í 1949 fór Poul Johannes við »Havfrúnni«, og kundi hetta eins væl blivið hansara [...] við skonnartini »Yvonnu«. Teir báðir gjørdust sera væl. Eina ferð, teir koma inn í Grønlandi, liggur bræv til Poul Johannes frá pápa hansara. Her greiðir Sofus frá, at hann er opereraður eina ferð í øðrum

ein­um evnagóðum unglingi. Beint nú fekk undirritaði bræv frá harra fólkatingsmanni P. M. Dam. Brævið byrjar soleiðis: ”Tøkk fyri títt seinasta bræv. Men áðrenn eg komi til tað, má eg bera fram mína samkenslu

hava hoyrt um Jesus, og so bara sagt, ”jamen tey líkjast Jesus og tað hann gjørdi”. Vìðari sigur 1. bræv Jóhannesar 2:6: ”Tann, ið sigur seg verða ver­a­ndi í Honum, er eisini bundin at hava somu atferð

grivin undir liðuni á son­inum. Tað er fingið eitt áhugavert ískoyti til søguna um Heina. Tað er eitt bræv, sum William Heine­sen skrivaði til skyldmannin Jørg­en Frants Jacobsen aftaná jarðar­ferðina 13.

eftir fleiri royndir, koyrdi hann heim um 13.30-tíðina. Tá var konan horvin, og í heiminum lá eitt bræv við kravi um loysigjald, og í brævinum var eisini ein hóttan um, at hann skuldi ikki blanda løgregluna

Opið bræv til tykkum, ið stilla upp Hvat skal til, áðrenn vit lurta? Einaferð fyri mongum árum síðani hevði tú óivað flent, um eg fortaldi tær, at tú skuldi gjalda 100 krónur fyri at ganga í haganum, spyrja

ringasta føri fór at mæla til, at fella uppskotið, tók løgmaður ta avgerð, at senda fíggjarnevndini eitt bræv hin 12. apríl 2010, har hann roynir at greiða frá síni støðu. Løgmaður sigur í skrivinum, at hann

lætti. So mistu vit ein drong, hann doyði av lungnabruna. Tá vit komu heim frá jarðarferðini lá eitt bræv á borðinum, at vit skuldu út úr húsinum. So vit máttu út at leiga og tað gjørdu vit í fleiri ár. Fótaði