Vit hyggja eftir filmi á Youtube. Heimins størsta sjónvarpsrás, har ein og hvør kann legga sín egna film út. Nógvir fjølmiðlar, politikarar og artistar hava egnar rásir á Youtube. Google keypti Youtube fyri

ólógligan hátt. Tær verða tiknar, seldar, tvungnar og fongslaðar uttan grund inn í sex/týni og porno/film verðina kombinerð við eina rúgvu av nakinkvinnumyndum, bert tí kvinna er hon kyn. Fyrr var handilsskipan

yvir mát halda tey eldri. Spæla spøl, telva, chatta, tekna og samskifta. Brúka telduna til at gera film og tónleik, og sikkurt alt møguligt ónærisligt. Og øll hesi børn tosa føroyskt, danskt og engskt sum

viðmerking, til mína grein í bløðunum í farnu viku. Fyri mongum Harrans árum síðani sá eg ein franskan film í Keypmannahavn, kanska var tað Jean Gabin, ið hevði høvuðsleiklutin sum ein desillusionerað eldsál

varðar á leiðini inn­an menningina av hesum filmslaginum eru bæði Woody Allen og The Monty Python, film­urin hjá John Cleese How to Irritate People (1968) er nærum ein klassikari her, All­ensa Zelig (1983)

hátalarunum. Hesin countrykennarin átti fyrstu orðini og hann greiddi hegnisliga frá søguni handan films- og countrylegenduna Kristofferson. Orðini um lívsleiðina vóru væl skrivað og lisin, og átti at komið

kvøldið her á skúlanum, har vit fara at fortelja frá øllum tí, vit hava upplivað, sýna fram myndir, film o.t., so at børnini kunnu deila upplivingarnar við øðrum.

kendu skaldsøguni: »Alheimsins einglar«, frá 1995. Hesa bókina kenna vit í føroyskari týðing, og sum film eftir Fridrik Tór Fridriksson. Tað var við hesari bókini, hann fekk Bókmentavirðisløn Norðurlandaráðsins

njóta tónleik heima við hús, bara tí at ÚF er til. Og somuleiðis kann eg heldur ikki njóta ein góðan film, bara tí at SVF er til. Og hví skal eg gjalda fyri alt tað sum onnur brúka? Kanska kann eg sleppa

hevur gjørt mynda­røðina, er ein av fleiri yngri før­oyingum, ið hava lært innan design, arki­tektur, film, hondarbeiði osfr., sum síðani eru farin í holtur við mynd­listina. Eisini eru sonevndar Crossover