at tjóðveldisflokkurin fekk so gott val, sum hann hevði ætlað. Men hann er sera væl nøgdur við sítt egna atkvøðutal ?Sjálvur eri eg sera væl nøgdur við valið, tí eg havi tvífaldað atkvøðutalið frá seinasta

staðin fyri at gera bygningin ljóslivandi hevur Býráðið ognartikið tríggjar tær ovastu hæddirnar til egna umsiting. Bert veghæddin er almenn. Stóð tað upp til mín skal veghæddin vera sum hon er, meðan onnur

hevur gingið ov skjótt ella ov seint. Men saman um tikið, er tað, tá føroyingar sjálvir definera sín egna veruleika, at tey størstu fetini eru tikin. Ikki tí at man altíð skal stilla seg uppá tvørs, ella [...] grundlagt í føroyingafelags tíðini, og um tað ikki var tí, at føroyingar sjálvir stríddist fyri sínum egna flaggi, so høvdu vit ongan flaggdag at hátíðarhalda í dag. Í dag er tjóðskapurin á yvirflatuni ikki

við gittara og sangi. - Eg lurti nógv eftir tónleiki, øllum tónleiki, men tá ið tað kemur til mín egna tónleik, so siti eg oftast eftir við onkrum melodiskum popptónleiki – tað má tí sigast at vera essensurin

ið í Norðurlandahúsinum, og fyri Helgu sjálva er stevnan eisini tað nærmasta, hon kann koma sínum egna dreymi um, hvussu eitt Norðurlandahús skal virka, tá tað er best.

smágenta ynskt mær ein hest, men tað er ongantíð blivið til nakað. Í januar valdi eg so at keypa mær mín egna hest, tí tað er einki at bíða við. Eg verði glað av at fáast við ross, og at fara ein túr í fjøllini

mær tað stóra persónligt ella tónleikaliga. Og tá havi eg torað at valt tað frá og heldur valt mítt egna. - Mín tíð sum tónleikari hjá fakfelagsrørsluni var long, kanska ov long. Í eini 10-12 ár spældu eg

honum og øðrum 19 ára gomlum klaksvíkingum: Hann hevur í mong ár ynskt at gerast íverksetari, stovna egna fyritøku og síðani fara undir eitthvørt slag av vinnuligum virksemi. Tann stóri spurningurin var,

hvat fakfeløg eru? At bøta um korini hjá teimum, sum arbeiða, men eisini at hugsa longur enn til sín egna pengapung ella sína egnu nøs. Her súgva arbeiðsgevarar útlendska arbeiðsmegi til landið. Lat meg her [...] er talan um fólk, har nógv ikki eru limir í nøkrum fakfelag. Hvat merkir tað so? Tey mugu sigla sín egna sjógv ella skal onkur almennur myndugleiki – útlendingastovan – taka sær av tí. Kunnu fakfeløgini

Hans Jacob Hermansen skrivar at enda, at tó at hugsanin hjá Ross McCall um grindadráp er hansara egna og sera privata avgerð, so vónar hann, at Ross McCall vil vísa honum tað virðing, at geva sær møguleikan