Um hálvgum átta tíðina í gjárkvøldið fekk løgreglan fráboðan frá einum báti, ið hevði fingið trupulleikar í Nólsoyarfirði. - Báturin hevði mist skrúvuna út fyri Nólsoynna. MRCC fekk boðini, og Rescue
Nólsoyingurin, Virgar Joensen, sum býr í Danmark, men sum regluliga vitjar aftur á gamlar gøtur í Nólsoy, hevur bara eina hond. Men, hetta tarnar honum slett ikki í at taka nátunga, einsamallur á báti.
longur, men tað hjálpir hjá okkum at hugsa, at tú hevur tað gott nú. Hvíl í friði. árgangur ?74 í NólsoyEg haldi ikki man skal vera kløkkur, um olja ikki verður funnin fyrr enn um eini trý ár. Tit eiga
leingi, men so breyt sjúkan út aftur. Tú komst tí at búleikast skiftivís í Danmark og í heiminum í Nólsoy, saman við pápa tínum og beiggjanum. Tá psykiatrusku deildirnar komu her heima, slapst tú frá at
børnunum har. Valdemar kom at ganga í skúla hjá tí megnar lærarinnuni Sannu Olsen av Malarenda í Nólsoy. Ikki var skúlagongdin nógv, tí tað var bert annan hvønn dag skúli var í Hoyvík. Hinar dagarnar var
stóðu so prúð og klár í høgættarlotinum. Hetta góðveðurskvøld andaðist Sigbjørg Jacobsen, fødd í Nólsoy, búsitandi í Havn. “Ein dag so røddin tagna skal, tí silvurstrongur brostin er”, syngur skaldið [...] høvdu flestu av medsystrum hennara sjómenn sum maka. Sigbjørg og Tummas búðu tó bert stutta tíð í Nólsoy, men fluttu til Havnar, har tey ognaðu sær eini fitt raðhús í Eysturbýnum, og valdi Sigbjørg tá
konan Ingrid, børnini Herman, Maiken og Jonna, og fýra abbabørn. Otto og Ingrid, sum er ættað úr Nólsoy, búsettust í Havn, men fluttu seinni út á Argjar, har tey hava búð síðani. Otto er tann persónur
sum var Tórur Poulsen, sáli úr Nólsoy, at forsvara okkum; hann var góður við okkum, og vit við hann. Hann andaðist fyrst í áttati árunum, og vóru Niels og eg úti í Nólsoy til jarðarferðina. Vit sparkaðu
1974 var eitt gott ár í Nólsoy, ikki kann sigast annað enn, at bygdalívið blómaði. Nógv børn vóru fødd hetta árið. Á hásumri vart tú borin í heim, bygdin gleddist saman við foreldrum tínum. 7 ár seinni [...] Havnar at ganga í skúla. Hesin tanki var bæði ræðandi og ikki minst spennandi. Tey sjey skúlaárini í Nólsoy endaðu við einum túri í Hetlandi, sum fer at standa prentaður í minnum okkara í allar ævir. Eftir [...] fara at hava eina svára tíð fyri framman, má Harrin styrkja tykkum í sorg tykkara. Árgangur ?74 í Nólsoy
pulsinum og av hjartasláttrinum. Nú er hann tagnaður. Mass Ingi var maðurin, sum dyrkaði kinakál í Nólsoy og seldi tey í handlunum har og í Miklagarði. Kostnaðurin var hin sami, sum fyri tey svímaðu kinakálini
