okkara brandaða samleika tá hann skal gerast globalur. Vit hava stutt sagt æruna av at vera einasta tjóð í heiminum sum skammast av sínum egna máli! Tað má ikki vera "ov reint" og fyri alt í verðini ikki

øðrum lagi er tað ótrúliga snævurskygt og heimastýrisligt at harta ein uttanríkisráðharra og eina aðra tjóð, tí ein útrætt hond og eitt tilboð verður endurgivið á eini almennari vitjan. Rolf Guttesen skírir

tað sostatt byrjanin til endan á ríkisfelagsskapinum, sum vit uppliva í hesum døgum. Grønland er ung tjóð og eitt sera ríkt land við veldugum møguleikum. Grønland er eisini eitt land við stórum trupulleikum

tað sostatt byrjanin til endan á ríkisfelagsskapinum, sum vit uppliva í hesum døgum. Grønland er ung tjóð og eitt sera ríkt land við veldugum møguleikum. Grønland er eisini eitt land við stórum trupulleikum

»friður við okkara treytum«. Men vit tosa ofta við tveimum tungum. Vit siga, at vit eru ein kristin tjóð, men mikið av mentan okkara, sosialu vanar okkara, djúpu áhugamál okkara eru ikki kristin í heila

myndugleikarnar. Hetta tí Múrurin hevur so ómetaliga stóran týdning sum ímynd og fyri okkara samleika sum tjóð. Tað var tí helst neyðugt fyri at finna eina forsvarliga loysn at leggja trupulleikan til eina nevnd

vantandi atgongdina til at virka í altjóða samstarvi tí vit enn ikki hava skipað okkum sum sjálvstøðuga tjóð. Men altjóða fíggjarkreppan og óreingiligu krøvini um alternativa orkunýtslu og umhvørvisvernd fara

myndugleikarnar. Hetta tí Múrurin hevur so ómetaliga stóran týdning sum ímynd og fyri okkara samleika sum tjóð. Tað var tí helst neyðugt fyri at finna eina forsvarliga loysn at leggja trupulleikan til eina nevnd

fyriskipanum? Eru vit broytt til handilsvøru, soleiðis at vit handla við trúnni og lívi okkara? Sum tjóð sær tað út til, at vit missa okkum burtur og hitt einstaka menniskja er í sama vanda. Studenturin

skapt um til eina gleðisøgu, gloymdu mong okkara eitt. Í Palestina búði frammanundan eitt fólk, ein tjóð, við síni egnu mentan, sínum máli og síni søgu. Lukkulig um, at søgan fekk ein góðan enda, lótu vit