tað stóra fyri at motivera leikararnar í dag. - Eg vænti at motivasjónin er givin frammanundan. Eg fari bara at minna teir á leikferðina og intensitetin í takklingunum, sum teir merkja í altjóða dystum

er ein varandi pandemibólkur settur, og hann verður kallaður inn til fund at viðgerða støðuna. - Eg fari nú at kalla henda bólkin saman, og eg rokni við at tað verður hósdagin, at vit hittast til henda fundin

fingin á, um felagið fær líkinda sáttmála við landsstýrið um bygging av tunlinum ella ikki. - Nú eg fari úr hesum starvi, havi eg ikki tær nógvu viðmerkingarnar til málið, men eg kann siga so mikið, at vit

sæð við almennum brillum. Ja, økið er fjølbroytt, sum fyribyrging, røkt og bústaðir. Fái eg álit, fari eg at taka hendan spurningin upp, tá eldraøkið uttan iva verður sett á skrá sum nakað av tí fyrsta

Nú summarið er fari framvið, sita tit, omma og abbi við lið. Diamantbrúðardagurin er í dag, og tí eri eg í góðum lag. Hjá tykkum er altíð gott at vera, tit vita ikki hvussu gott, tit skulu gera. Omma alt

mína systur, eg fari at sakna, Anna. Tann stuttliga, álvarasama, bleyta, harða, sterka og djúpa persónin, sum tú framvegis ert, hóast tú ert farin. Ein trúgv og góð vinkona, sum eg fari at goyma djúpt innan [...] altíð gløgg. Og eg fari hervið at takka tær, mín góða, kera, besta vinkona. Takk fyri stuðulin, takk fyri góðu ráðini, takk fyri uppsangirnar og takk fyri eitt gott og ríkt vinalag. Eg fari ongantíð at gloyma [...] 24.03 klokkan 14.05 er ein løta, sum eg ongantíð fari at gloyma. Ein løta, sum eg í langa tíð hevði stúrt fyri, men tíbetur ikki kendi, fyrr enn hon var her. Løtan, tá telefonboðini um, at mín góða vinkona

síggja skal, vin mín koma glaður ímóti mær, og altíð fari eg, at sakna ein vin sum teg. Nú ævinleika tók teg sín veg. Lagnan førir meg sín veg, fari fram í lívi uttan teg. Okkar látur vekir meg, tá á nátt

uttan teg, góði vinur. Má harrin styrkja og vælsigna tykkum øll sum eftir sita. Við hesum fáu orðum, fari eg hervið at lýsa frið yvir minnið um mín góða vin, Kristin T. Bærentsen Vinur tín, Heini

tómligt, tá tú omma heldur ikki er har. Allar tær góðu løturnar við tær fari eg at sakna. Tað verður ringt at siga, hvat eg fari at sakna mest, tí tað verður alt. Eg eri so glað fyri at hava fingið so

tað ikki mentur. 7. Hvar skal eg fara undan Anda Tínum, og hvar skal eg flýggja undan ásjón Tíni! 8. Fari eg upp til Himmals, so er Tú har, og reiði eg mær legu í deyðaríkinum ? ja, so ert Tú har. 9. Taki