Nógvar og stórar broytingar eru farnar fram í føroyska blaðheiminum hesi mongu árini. Eftir meira ella minni at hava verið politiskt málgagn broyttist blaðið so við og við til eisini at gerast eitt bl

Ì Miðlahúsinum hava vit roynt at skapt eitt umhvørvi, ið er opið, viðkomandi og avbjóðandi. Umframt at hýsa starvsfólkum og framleiðsluni av fjølmiðlavørum okkara, har sjálvt blaðið, ið fyrsta dagin v

Vit hava móttøku í studionum, sum vit fyri stuttum keyptu frá Pegasus. Tá ið vit fingu tann møguleikan, vóru vit ikki í iva um, at tað var rætt at keypa. Vit hava leingi verið sannførd um, at tað er r

Talan verður um rættiliga kollvelting, nú gamli bygningurin hjá Valdemar Lützen í Vágsbotni er umbygdur til blað- og miðlahús. Stóru og snotuligu hølini eru innrættað at hýsa øllum virkseminum hjá bla

Soleiðis kvøður yrkjarin Jens Eli Ellefsen um heimbygd sína Miðvág, sum verður vertur fyri eina ta seinastu summarstevnuna í ár. Tað er ikki løgið, at yrkjarin er góður við hesa hugnaligu og vøkru gom

Løgmaður sær stórar vandar hótta, tá umræður føroyska havumhvørvið í framtíðini. Ein orsøkin er økti flutningurin av kolvetnum úr Barentshavinum til Amerka, tvs. framvið Føroyum, og hin hóttanin kemur

Tað tykist verða dupultmoralskt, at hava ein politiskan hugburð, ið sigur, at tað er í lagi, bara kenningin útlendsk er. Eitt annað løgið við okkara rúsdrekkalóg er, at man loyvir eitt nú víni og port

Hóast Smyril Line í tíðindaskrivi sigur frá, at skaðin er ikki so stórur, og at hetta var eitt hendiligt óheld , sum tikið verður til, so fær slík hending mong av okkum at yppa øksl og spyrja, hvat go

Vit eru annars so errin av at kunna fortelja fremmandum, at vit eru heimsins mest friðaliga land at búgva í. Her henda ongin dráp, her er eingin harðskapur. Hendingarnar seinasta vikuskifti siga nakað

Hesi áheitan skulu vit vera tann fyrsti til at skriva undir. Tónleikalívið hevur grundleggjandi týdning fyri okkum øll, bæði tey, sum frá undirvísing og fyri øll onnur, sum líða og gleðast um ríka tón