stórvegis í langa tíð. Sum áður sagt, so hevur onki barn í Føroyum fingið skaða av, at mamman hevur etið grind. Hinvegin hava fleiri børn fingið skaða av øðrum ársøkum undir graviditeti. Eg kann nevna nógvar av
mans, byrjaðu teir at rógva út, og ikki eru heilt fáir fiskar, teir hava drigið á borðið, og var tað grind, var Guttabáturin ikki síðstur. Byrsan var nógv nýtt hjá Gutta, bæði í báti og í haga - inniløgumenn
heilagt er, tað veri seg á sjógvi ella landi, í bjørgum, í skorðum, eftir seyði, fugli, fiski ella grind. Alt hetta, sum eg her havi nevnt, varð gjørt fyri at lívbjarga sær og sínum í gerandisdegnum. Umframt
føroyskir myndugleikar fleiri ferðir eftir okkum við høglbyrsu og táragassi, tá ið vit royndu at reka grind til havs, sum føroyingar ætlaðu at reka til lands. Hann sigur, at ta ferðina eydnaðist tað ikki at
svansut og ólekkurt at fáast við. Álvaratos. Bátarnir í Havn verða bara luftaðir, tá vit jagstra grind úti í Sandágerði. Okkara hugnaligu spikbeach. Á bygd býður mongum ímóti. Ikki bara tað at Havnin er
orðini), at helst meira enn 90 prosent av tí føroyska fólkinum stóð rimmarfast við sín rætt at drepa grind, men at vit samstundis ikki megnaðu at semjast um at krevja rættin at stýra okkara egna landi. Eg
konsertum, framsýningum, sjónleiki, fólkadansi og -tónleik á skránni. Ein serlig framsýning verður um Grind og grindedrab - Skik og bruk, som Grindamannafelagið skipar fyri. Henda er opin allar dagarnar frá
vestefter for at de ikke skulde forhindre Grinden i at komme paa Thorshavn. Laura var netop her den Dag og skulde sejle, da Grindebaadene kom. Om nogle timer var Grinden paa Thorshavn. Jeg sad over i Trø og [...] man: ”Grindaboð”. Jeg gik over paa Skansevejen og saa, at der »glaðaði« við 2 »glaðum« i Nolsø. Grinden var altsaa østenfor Nolsø. Nu blev der Glæde. Baadene blev med en Fart firede paa Søen og fuldt bemanded [...] hvilket havde til Følge, at den satte ud igen. Da saa man pludselig, at Laura lagde sig i Vejen for Grinden. Den svømmede saa vester efter mellem alle Skibene, og til alles Glæde kom den nu ind igen paa Thorshavns
meslingagrindini í Gøtu í 1935. Tá ið grindaboðini hoyrdust, vóru teir nakrir kvívíkingar, sum fóru í grind. Teir fóru við bili til Kollafjarðar, hagani Johannes í Gerðinum førdi teir við báti inn á Skipanes [...] Tummas sum var av Strondum, hagani báðir vóru ættaðir. Dánjal mintist, at prátið gekk um, at eingin grind hevði verið í Gøtu í 50 ár. Vanligt hevði verið at koyra øsku av torvi ella koli á sjógv í samband [...] ikki vóru einsamøll og rýmdu útaftur. Kvívíkingarnir gjørdu annars kvetti. Teir keyptu ein hóp av grind, og afturat hesum fingu teir hálvar partar. Teir leigaðu sær bil yvir á Skipanes við grindini, og
verið í grind. Stór grind var deyð í Miðvági (540 hvalir) Ólavsøkudag 1895. Teir høvdu verið sjey mans har vesturi við einum áttamannafari og róðu nú aftur til Havnar við nítjan skinnum av grind umborð
