uttan teg, góði vinur. Má harrin styrkja og vælsigna tykkum øll sum eftir sita. Við hesum fáu orðum, fari eg hervið at lýsa frið yvir minnið um mín góða vin, Kristin T. Bærentsen Vinur tín, Heini
tómligt, tá tú omma heldur ikki er har. Allar tær góðu løturnar við tær fari eg at sakna. Tað verður ringt at siga, hvat eg fari at sakna mest, tí tað verður alt. Eg eri so glað fyri at hava fingið so
tað ikki mentur. 7. Hvar skal eg fara undan Anda Tínum, og hvar skal eg flýggja undan ásjón Tíni! 8. Fari eg upp til Himmals, so er Tú har, og reiði eg mær legu í deyðaríkinum ? ja, so ert Tú har. 9. Taki
teg í tátíð, kennist so skeivt. Omma góða, mær leingist illa eftir tær.? At vita at eg aldri aftur fari at hoyra tína mildu rødd, ella títt stuttliga lyndi aftur, pínur meg.? Alt tað vit hava havt saman [...] øll tey góðu minni tú hevur givið mær, liggja tætt at mínum hjarta.? Eg takki tær fyri alt, og eg fari aldri at gloyma teg! Nú farin ert tú,? hvat geri eg nú? Hettar er ringt at skilja,?og pínan er ikki
barnaheimi mínum. Fari inn. Eg steðgi á eina løtu í gongini, manni meg upp, at fara víðari. Tað er fyrstu ferð, síðani mamma fór, at eg eri her norðuri. Her er so stilt og kalt at koma inn. Eg fari ein túr runt
tú var jú einsamøll við okkum 8 børnum, sum bara vóru frá 5 til 16 ára gomul. Men, eg haldi ikki eg fari skeiv, tá eg sigi, at fáur man hava hoyrt teg klaga um, at onki var at liva av, tú bardist bara víðari
Deyðin og lívið hoyra saman. Lívið er framvegis dýrabært, tað heldur fram øld eftir øld. Hví skuldi tú fari úr mínum huga, tó at tú nú ert farin úr míni eygsjón. Finnur er farin og kemur ikki aftur til okkara
urtagarðinum, sum tú elskaði. Góði Jakku. Saknurin er so stórur og tungur. At vita sær, at eg ongantíð fari at hoyra rødd tína aftur her. Ongantíð aftur at tosa í telefon við teg. Vit tosaðu um alt møguligt [...] frøddi títt hjarta. Náttúran er vaknað av nýggjum, nú tú segði farvæl og fór heim. Mín kæri Jakku. Eg fari at sakna matstovu og café vitjanir okkara. Ofta, tá tú hevði ørindi í Havn, beyð tú mær út at eta [...] segði tú mær søgur frá tíni longu lívsleið á heimsins høvum. Tú hevði upplivað so nógv. Góði Jakku. Eg fari eisini at sakna allar tínar stuttligu viðmerkingar. Ongin dugdi sum tú at raka seymin á høvdið. Og
tú kom yvir til mín og segði, Poula, kom, vit fara heim, eg sigi nei mamma, vit mugu vera her, eg fari so upp, spyrji um vit skulu fara at ganga ein túr, men tú sigir nei, eg vil heim, vit standa so í [...] grøvuni, desverri fingu tit ikki tað uppfylt. Mamma, nú hevur tú frið saman við tínum kæra manni. Eg fari altíð at longjast eftir tær... --------------- dóttir tín Poula
Tú og abbi vóru ein so stórur partur av lívi mínum. Tit vóru so góð við meg og eg við tykkum - eg fari at sakna tykkum bæði sárt. Tað verður tómligt at koma heim í summar, inn í hús tykkara og vita, at [...] gift í 68 ár. Eg eigi so nógv góð minni um teg, sum eg altíð vil goyma í hjarta mínum. Eg til Jesus fari leggi honD í hans. Trygt og væl hann leiðir, meg til Himmallands. Hvíl í friði góða omma. Ommudótturin
