men konufólkini mugu eisini vera kropsliga væl fyri. Tær báðar fyrstu kappingarnar skulu sprundini ganga í ávíkavist kjóla og bikini, meðan seinasta kappingin er eitt slag av forðarenning, har tær skulu

stundir niðri í fjørðuni og fram við sjóvarmálanum, kanska við glúpi ella tráðu. Tað er hugnaligt at ganga túrar í náttúruvakra umhvørvinum kring um í báðum bygdunum, og í Kunoynni ber saktans til bæði at

5% fleiri løntakarar nú. Tað almenna og byggivinnan ganga fram Verður hugt eftir høvuðsvinnugreinum, sæst at tað er tað almenna og byggivinnan sum ganga fram. Vøksturin er um 2,5%, skrivar Hagstovan.

framhaldandi at tryggja føroyingum eina tryggja loftbrúgv og lívlinju til umheimin, eins og felagið vil ganga á odda í marknaðarføringini av Føroyum sum ferðamannalandi, staðfestir Jóhanna á Bergi, stjóri í Atlantic

Hetta segði Bárður á Steig Nielsen, løgmaður, millum annað í røðu á Arctic Circle Assembly í Reykjavík í kvøld. Heitið á røðuni var “The Faroe Islands in the New Arctic.” Løgmaður greiddi millum annað

arbeiðsleysum tykist falla. Tó er talið óstøðugt, tað vil siga, fólk hava arbeiði til tíðir, men ganga so aftur við ongum. Tó sæst á talvum, at talið á arbeiðsleysum (ella arbeiðstøkum) sum heild er fallandi

her síggjast mong vitjandi, tí Atlantida hevur eisini strendurnar, sum “mainstream”-ferðafólkini ganga so høgt uppí. Vanliga fólkið ferðast til La Paloma Nakað vestanfyri markið til Brasil liggur enn ein

kritahvíta pelskantin. - Eg var so eviga troytt av altíð at líkjast einari rullupylsu, tí eg var noydd at ganga í heitum vetrarklæðum meginpartin av árinum. Tí fór eg at royna, um eg ikki kundi sniðgeva míni egnu [...] hvørvur skjótt, um plaggið ikki situr væl og tú ikki fært rørt teg í tí. Og ongin kvinna tímir at ganga í klæðum, sum hon sær tjúkk út í, og hetta er jú ofta trupulleikin við vetrarklæðum, sigur Rannvá

Miðlahúsinum í Vágsbotni. Talan var um ellivu børn, sum til dagligt ganga í býlingshúsinum við Maritugøtu í Hoyvík. Tey ellivu børn ganga á stovuni, sum eitur Haruurðin. Hendan dagin, ið tey vitjaðu, høvdu

vøddarnir verða nógv útsettir, greiðir Sólmai frá. Hon sigur, at tað eru eisini fleiri konur, ið ganga til vøddamýkjara, og hetta fer ofta við nógvari arbeiðstíð, tí tá noyðast tær at koyra aftur og fram