hava tey rørslutarnaðu í huganum, sigur Barbara á Tjaldrafløtti, forkvinna í Ráðnum fyri Brekað. Summi tiltøk ber væl hjá rørslutarnaðum í stóli at sleppa til. Tey finna sær eitt gott pláss, men so kemur

um vikuskiftið, so mást tú vera tíðliga á fótum í morgin. Í dag verður sól kring alt landið, tó summi øki fara at uppliva partvíst sól og partvíst skíggjað veður. Hitin í dag er millum 8 og 11 stig. Í

kvist, sigur Jóan Petur Vang. Summi hava valt at hava hitapumpu, hini ætla at hava vanligt oljufýr. Húsini verða so væl gjørd, at tey kunnu brúkast til at vera í alt árið. Summi byggja við útleigu fyri eyga

allar fagrasta og fólk hava hugnað sær á so mangan hátt undir sólini, við tjaldið, húsvognin, bátin, summi hava runnið og annars riggað til enn eitt spennandi kvøld – við m.a. I am, Kristinu Bærentsen, Signar

Sólin skínur bæði oman og niðan um allar oyggjarnar í dag. Fólk ganga úti í t-shirtum, og summi hava enntá funnið sær shortsini fram. Lýkka er í luftini, og várið er komið. Sambært donsku veðurstovuni

Og her sleppur ongin av okkum undan! Ikki ein tann einasti ein. Hvat vit so kalla okkum. Tó skara summi framúr. Ein teirra skrivaði skarnsverkið ‘Von den Juden und ihre Lügen’ , katekismus nazistanna, aðrir

bæði bygdafólk og ferðafólk komin á konsert. ? Nei, har var ikki pláss fyri okkum øllum í senn, so summi stóðu úti í gongini og onnur úti í túninum. Men annars skiftust vit um at vera inni og lurta, so tað

drongur var eftir, sum ikki vildi við. Grindadrápið var eitt skelkandi upplivilsi hjá teimum flestu og summi bæði grótu og illa lótu. Nógv teirra vóru eisini í øðini, tá ið tey komu aftur á leguna og lovaðu

Eyðun Andreassen Henda grein er ein eftirlýsing eftir einum kjaki um olju í Føroyum. Summi óttast oljuna. Hon er í sjálvari sær er einki at óttast. Ikki tí, tað kann henda, at hetta svarta vælsignilsi

Tosar ein við menn á Viðareiði og á øðrum lundaplássum, er greitt, at lundaárini eru rættiliga ymisk. Summi ár er nógvur lundi at síggja og fáa, meðan onnur ár er lítið og einki at fáa. Í ár bendir alt á, at [...] tey koma aftur og aftur, sigur Elisabeth Nybo. Lundar, lundar og lundar Í Føroyum er støðan hon, at summi pláss liggja soleiðis fyri at tær eru avskornar frá møguleikanum at fleyga lunda. Á Viðareiði hevur