Í Breddanum 31. mai luttóku millum onnur Bjørt Samuelsen og Hendrik Old. Eyðsýnt var, at hesi bæði ikki hava sett seg inn í virksemi hjá Posta. Viðmerkingar sum “tey bera bara brøv og koyra nakrar pitsur
Skipasmiðju er rættiliga argur inn tað, sum Hendrik Old, løgtingsmaður, førdi fram í tinginum ein dagin í seinastu viku. Tá ið fíggjarlógin var til viðgerðar, heitti Hendrik Old staðiliga á landsstýrismannin í [...] ongin peningastovnur, sum eigur eitt klovið oyra í veitingarfelagnum. Poul Mohr sigur, at tað sum Hendrik Old førir fram er bara til at skaða Atlantskolvetni og at villleiða tey, sum hava hug til at seta
eneste gang at vende sig om og se tilbage. Seinni fór Poul av garðinum og flutti til sonin Jens Hendrik, sum var uppsitari á Hornagarðinum. Poul doyði í 1888, og varð tann 3. apríl grivin í gamla kirkugarði
leiktíð. B68 – Víkingur 0-2 (0-0) 0-1: Poul Kallsberg 77. 0-2: Árni Nóa Atlason 91. Dómari: Jóhan Hendrik Ellefsen B68: Tórður Thomsen – Fríði í Túni Petersen, Aleksandur Ólavsson Jensen, Aron Reinert Hansen
døma um støður og kenslur og tí eisini hvussu hann samskiftir við umheimin, skrivar kongshúsið. Hendrik, prinsur, hevur í summar fleiri ferðir verið í andgletti í summar vegna ymiskar samrøður, hann hevur
lugarinum vóru tveir eldri menn og tveir blaðungir, ið vóru fyrsta túrin til sjós. Annar av hesum, Hendrik Hansen úr Tjørnuvík, býr í dag í Havn og er múrari. Í kahúttani vóru fýra mans, lemmurin varð lagdur
Tórshavn, Jóan Karl Joensen, Kollafjørður, Arnleyg V. Johansen, Vestmanna, Margit Durhuus, Vestmanna, Hendrik V. Joensen, Kollafjørður, Torgunn H. Johansen, Vestmanna, Lena B. Poulsen, Hoyvík, Lena C. Poulsen
Strendur, lært á Skipasmiðjuni á Skála, Karsten Joensen, Klaksvík, lært á Klaksvíkar Sleipistøð, Petur Hendrik Reinert Djurhuus, Strendur, lært hjá United Seafood Toftir, Sjúrður Lómstein Petersen, Oyndarfjørður
Niclasen, Øravík (P/f Tórshavnar Skipasmiðja), Vilhelm Hansen, Sandavágur (P/f Tórshavnar Skipasmiðja). Hendrik Thomsem, Tórshavn (P/f NomaTek, Tórshavn), vantar á myndini.
fyri tað. Eg havi tó, nú høvið býðst, serstakliga hug at draga fram professaran og málvinin Jóhan Hendrik Winther Poulsen og takka honum fyri tað miðvísa og hegniga arbeiði, ið hann hevur avrikað til frama [...] t) íblástur, ella eisini fingið okkum at ásanna, at menniskjan livir ikki av breyði eina. Jóhan Hendrik hevur verið máli okkara trúgvur og hollur. Lutur hansara liggur ikki eftir, og tøkk fái hann fyri