Føroyum og fór tá at skriva upp fólkaminni. Í 1855 fór Vensil Hammershaimb heim til Føroya at vera prestur. Hann var Føroya próstur 1862-78, tá ið hann flutti aftur til Danmarkar at búgva. V. U. Hammershaimb
dópinum “mødte Notarius med Protest fra Kaptain Løbner, ..at hans Navn ei maatte anføres.. Jeg (prestur) svarede, at Navnet var tilført Ministerialbogrn og kunde ei udslettes, men Protesten skulle blive [...] Klaksvík, men vørubøkurnar søgdu tað mótsatta. 22. apríl, Dýra biðidag, var altargangur í kirkjuni. Prestur var Fischer. Wenningsted og konan vóru til altars. 2. juni fór Wenningsted til Havnar saman við [...] aftur. Men hesir menn koma so í søguna fyri teirra sosiala sinnalag. 1853 6. mai varð valnevnd vald. Prestur, Lützen og Wenningsted vórðu valdir. 1854 22. juni “blev Wenningsted valgt til lagtingsmand i stedet
syrgiligt, men hendingin gjørdist søgulig, tí prestur, Emil Rothe var prestur í Havn tá, noktaði Sámali at verða grivin frá kirkjuni. Orsøkin var tann, at prestur meinti, at maðurin hevði beint fyri sær sjálvum
fyrstur føroyskur prestur fekk loyvi at prædika á føroyskum. Hetta var heima á Sandi í 1902. Jákup Dahl var settur prestur í Havn í 1912, og næstu árini hevði hann mangan dystin sum prestur og seinni próstur
Eftir lokið prógv var ein í iva, hvat ein skuldi gera. Um ein skuldi koma heimaftur at starvast sum prestur ella studentaskúlalærari, men so varð ikki. Tá var ein blivin trúlovaður í Íslandi og kona mín hevði [...] leyst á sumri 1989. Eg søkti og fekk starvið og varð settur í starv í november. Tá var Jónsvein Bech prestur Tvøroyri og Birgitta Johannesen í Hvalba. Hetta hevur verið ein góð tíð, sigur heri, og nú eru skjótt [...] út og kórið Ljómur plagar eisini at syngja og tað plagar at vera hugnaligt, sigur Heri Joensen, prestur.
Spurningurin um at endurnýta gomlu kirkjugarðarnar var eisini uppi at venda. Petur Martin Rasmussen, prestur, segði, at tað var gamal føroyskur siður, at endurnýta gravstøð ella grava omanyvir gamlar gravir [...] fundarluttakarar tóku undir við hesum og hildu, at Svartifossur var best egnaða staðið. Bjarni Bæk, prestur, vísti eisini á týdningin av, at kirkjugarðurin ikki lá alt ov nær tungari ferðslu. Tungir lastbilar [...] ein yvirkomilig uppgáva fyri at land sum Føroyar at byggja og reka eitt krematorium. Bjarni Bæk, prestur, greiddi frá, hvussu ein jarðarferð kundi fara fram, tá líkið skuldi brennast. Tá fór øll jarðarferðin
kirkjufólkið á Tvøroyri at gera tað sama, sum hann plagdi gera, tá hann var prestur á Toftum. Har gjørdu tey tað soleiðis, at áðrenn prestur las evangeliið fór kirkjufólkið á føtur og sungu, so tað rungaði í, [...] Barnakórið á Strondum fer at syngja. - - - Jóannis: Ein boðskapur fyri meg og teg Jóannis Fonsdal, prestur í Havn ynskir at gera páskaboðskapin persónligan fyri kirkjufólkið. Havn: - Fyri meg er eingin ivi
T.d. verða orð sum "figur" og "irriterað" brúkt. Her er eitt brot úr skering nummar 8, "Dagur er Prestur": "Hon er so irriterað yvir tað smáa Kundi tað vera tað stóra er tráað? Er uppi títt tol, er brostin [...] ið fríu grensurnar valda" Sangirnir "Einaferð", "Í tínum hjarta", "Áðrenn tú bjargar", "Dagur er prestur", "Havið" og "Sorg" eru løg, ið mann fer at hoyra nógv til. Kanska mest tvey tey fyrstnevndu. Hetta [...] nógvum. Men hann verður borin av góðum teksti og lívligum lagi. Blokkfloytan kemur væl inn. "Dagur er prestur". Er eisini ein sangur sum er lættur. Tikið verður eisini í støðuna millum manna í tí modernaða heiminum
, og hann legðist ikki á boðini. Longu í 1782 varð nýggjur kirkjugarður vígdur á Svínaryggi, og prestur tók sær skjótt bústað á garðinum í Sandagerði. Øll kenna seg væl Samstundis varð nýggj kirkja fyrireikað [...] teir kundu vera eitt minni um ta virðing, sum fólkið í Havn hevði sýnt arbeiðnum hjá Petur Gade sum prestur í Suðurstreymi tíðliga í 1800-talinum. Áhuga fyri øllum framtøkum Hatta var tað søguliga. So er tað
fólk var í kirkju sunnumorgun. Og so átti løgmaður tørn at siga forsætisráðharranum frá, at meðan prestur var á prædikastólinum, skavaðist fólk í forkirkjuni, og deknurin fór at vita, hvør ið var. Tá hann [...] nakað, sum helst eingin nakrantíð hevði sæð á Viðareiði tá - kúvendi hann innaftur. Hesum mátti prestur taka sær av, helt hann, tí nú stóð sjálvur Fanin í forkirkjuni. Menninir vórðu tó væl móttiknir og
