gittar og syngur bæði á fløgunum og konsertum. Røddin er egin, og hóast hann hvørki er Pavarotti ella Eivør, so er útrykki so erligt og sjarmerandi, at tú noyðist at elska røddina. Trummurnar eru ikki lagdar

eitt eydnuríkt menniskja. Onki annað hevur týdning, tá saman um kemur.« ? Sædis Eilifsdóttir, mamma Eivør Pálsdóttir »Sjálvt um eg kanska ikki síggi soleiðis út, so havi eg altíð havt eitt lætt lyndi. Hetta

hátt er sum tað var í 1975, ella í 1981. Men millum tey yngru eru góð nøvn komin fram sum Teitur, Eivør, Gestir og Enekk. Føroyar er í eini broytingartíð millum trappuna hjá Lenu og stórbýarlív í Keypmannahavn

sofuni, tí influenzan stjól møguleikan at vera í Norðurlandahúsinum frá okkum. Eg gleddi meg at hoyra Eivør, Guðrum Sólju, Lenu og so Go Go Blues og Makrel ? og helst kanska onkran annan eisini, Terja td. sum [...] 2005, har m.a. hevur verið tosað um at lyfta arvin eftir Kára P., um framúrskarandi úrslitini hjá Eivør, Teitur, Lenu, Týr, Guðrun Sólju o.ø. uttanlanda, sum hava verið ein sera, sera góð reklama fyri føroyskan

Annars havi eg spælt nógv undir hjá øðrum listarfólkum, eitt nú Pipar og Salt, Petsy Tvørfoss og Eivør Pálsdóttir. Og so havi eg eisini luttikið í danska Grand Prix, sigur Jens Marni Hansen. Í kreppu Í

leikinum. Teir eru hesir – í klombrum er nevnt, hvør eigur upprunaútgávuna. Elinborg og Elisabeth Maria (Eivør Pálsdóttir) Blómubilurin (Jensina Olsen) Nógv at siga (Guðrið Hansdóttir) Stjørnuskot (Plúmm) Spilt

drøm« í 2002, Petsy Tvørfoss við »Mest når det er regn« í 2004 og The Dreams í ár við »La' mig være« Eivør Pálsdóttir luttók í íslendska Eurovision umfarinum í 2003 við lagnum »Í nátt« Brandur Enni luttekur

ABBA vann við Waterloo. Kortini dámar honum væl føroyskan tónleik, serliga Teitur og Kára P., og Eivør, sum hann hevur spælt saman við. Í 28 ár hevur hann sungið, og at meta eftir konsertini leygarkvøldið

Thomsen, Jan Zachariassen, Jákup Zachariassen, Ósbjørn Jacobsen, Símun Konoy og yndisiliga sprundi Eivør Pálsdóttir. Hon má verða gentan við teimum føgru bláu eygunum og tí fagra gula hárinum. Jú nógv gott

Møller Madsen havt eitt serligt forhold til føroyskan tónleik, og hetta er komið bólkum sum Gestir, Eivør, Høgna Lisberg, Brandi Enni og Messell til góðar. Men Peter Møller Madsen leggur dent á, at eingin