liggur í grannalagnum, um at fríðka Grasagarð. Eini 45 børn ganga í 7. flokki í Kommunuskúlanum, og vónin er, at tey fara at síggja vakurleikan í Grasagarði. Týsdagin fóru tey so til verka. Tey eldru í T

tað sum var alt samfelagið har kavrotið. Eg havi kortini verið í Danmark í fýra vikur, sigur Anna. Vónin var, at Sigmundur fór at koma heimaftur, og at konan skuldi taka ímóti honum í Keypmannahavn, men

beint fyri framman, sum kann venda gongdini. - Tað tykist sum tað einasta, vit seta okkara álit á, er vónin um, at fiskastovnarnir koma fyri seg aftur og bjarga støðuni. Hon sigur við øðrum orðum, at hóast

The holy dove, she will be caught again Bought and sold, and bought again The dove is never free Vónin er, at tað er ein riva í øllum. -- At enda: Sum leikurin sýnir er kríggj samansett og fløkjasligt

Rasmussen, sum hevur ættarbond úr Føroyum, men býr í Danmark, skuldi verða minst líka sterkur sum størsta vónin seinastu Oyggjaleikirnar, Kjartan Eli Hentze, og í Danmark spælir Thomas í eini hægri deild enn Kjartan

reistust øll.? ?Nú letur til, sum helmað skjótt skal í,?Og sinnið søkkur syvjað, ikki syrgt.?Mær vónin skal í brosum sýnast blíð,?Um enn eg ikki havi um tað yrkt.?

Kanska er gorfuglurin ikki útdeyður hóast alt - tað er vónin hjá lívfrøðinginum, Forrest Galante, sum hevur verið í Føroyum og leitað eftir gorfuglinum. Tað er í sendirøðini "Extinct or Alive" , sum koyrir

ilfar til føroyska skúlaverkið og enntá fara uttanlands at vinna Skopun onkra altjóða virðisløn. Vónin er eisini at fáa eina minni filmsverkætlan í gongd á Sandoynni í summar. Men tann hugurin hevur líkasum

Familjan var hjástødd. Eisini mamman, sum hevði verið um hana alla hesa trongu tíð, líka til seinasta vónin fór hjá teim og mongum við teimum. Meðan orglið ljódliga spælir, kemur tú at hugsa um sálmin hjá [...] Tí man ikki hitin av hondum, ið linna og várkunn kennast fjálgastur, tá ið tú stendur í lívinum og vónin kvinkar og viknar - -. Sálmarnir í sangheftinum eru vælvaldir. Fyrst ein vakur morgunsangur, síðani

dagurin er bjartur. Dagurin er vónríkur, og vónin troðkar seg inn gjøgnum vindeygað og inn í hvørt lítið hjarta, sum er til staðar. So verður talað. Tá kemur vónin. Tað verður tosað um Staðin. Staðurin, har