sum tá var prestur í Klaksvík og bað hann hjálpa sær at finna pápa sín. Bøgesvang orðaði so eitt bræv fyri Jan og sendi tað til føroyska umboðsmannin í Aberdeen, Sofus Poulsen. Men tað gekk long tíð, [...] nakrar myndir í. Annað brævið var frá Sofus Poulsen til Michael Harris, pápa Jan. Hitt brævið var eitt bræv, sum ein dóttir Michael, also hálvsystir Jan, hevði skrivað fyri pápan. Pápin hevur síðani greitt
bleiv burtur úr heiminum, kom maður hennara tíðliga seinnapartin aftur til tómt hús. Í húsinum lá eitt bræv við kravi um loysigjald – og ein hóttan um, at tað fór at kosta Anne-Elisabeth Hagen lívið, um hann
hevði skakað heimin, sendi BankNordik viðskiftafólkunum, ið høvdu fingið sokallaði RentuLoft-lán, eitt bræv, har greitt var frá, at treytirnar fyri lánið vóru broyttar. Sakarmálið snýr seg um, hvørt BankNordik
fólk og sá, hvussu ófatiliga nógv fólk eg kenni. So, eg havi sett mær fyri at skriva eitt pinkalítið bræv til øll sum hava føðingardag í eitt heilt ár, so eg næsta nýggjársaftan kann siga: Hygg, eg havi skrivað
og nú, og samstundis hvíldi í tí bíbilska sannleikanum, sum Paulus umrøður soleiðis í Rómverjabrævinum 14.8: “Tí um vit liva, so liva vit Harranum, og um vit doyggja, so doyggja vit Harranum; annaðhvørt
lítli spyr, hví tað júst skuldi vera tú, sum doyði, tú vart jú so fittur. Tann eldri skrivaði tær bræv. Hann skrivaði m.a. Vit sakna teg øll, og tað gera øll, sum tú kendi, tað eri eg 100% sikkur í. Tað
bíta einaferð í sekstiárunum, tá ein hjálparprestur í Horten í Noregi skrivaði kirkjuni í Føroyum bræv um, at ein kvinna í býnum hevði latið sær eina oblateskju í silvuri. Á eskjuni stóð: Anno 1710 den
framvegis einki lærupláss. Hann arbeiddi tó hjá einum traktorfirma hesa tíðina. Men til jólar kom bræv frá Petur, hann hevði fingið lærupláss til Johs í Kjøpinhavn. Og í januar 1967 byrjaði Johs at læra
ið tá var fúti í Føroyum, men hann vildi í fyrsta umfari ikki hjálpa mær. Seinni fekk eg tó eitt bræv við upplýsingum um navnið á papa mínum, men har var eingin føðidagur við, og tí var vónleyst at spora
heim um 13.30-tíðina henda dagin. Tá hann kom heim, var eingin kona, men í heiminum fann hann eitt bræv, sum segði, at konan var rænd. Í brævinum fekk Tom Hagen at vita, at boðaði hann løgregluni frá, var
