tolsemi, tí tolsemi, um hetta ikki er púra misskilt, umfatar ikki t.d. hóptýning, neyðtøku, morð og kríggj, sum eins stór framstig fyri mannaættina, sum kjak, demokrati og mannarættindi. John Rawls Í 20 øld
Hygg bert eftir viðurskiftunum millum Ísrael og Egyptaland. Fyri góðum 30 árum síðan var rættuligt kríggj millum londini. Men aftan á friðin millum Begin og Sadat hevur ikki blóð flotið. Tað verður eisini
teskattinum, men ov seint var. Eitt bretskt handilsskip var eina náttina álopið, og so var eldur í. Kríggj varð so ført móti bretum frá 1777 til 1783, og hetta endaði við amerikanskum sigri, og Liberty Bell
stríddist móti Týsklandi. Eitt kríggj, sum førdi til at Danmark tapti og misti stóran part av landinum. Tað finnast áhugaverd brøv frá Olivari, har hann greiðir frá, hvussu eitt kríggj gekk fyri seg tá á døgum
Gamalt hatur førir til kríggj Vit eru nú komin til september 1970. Eitt kvøld fór Jóhannes læknin til Konso. Gisli Arnkelsson kom eftir honum, av tí at tvær bygdir vóru farnar í kríggj móti hvørji aðrari,
av hesum var Morel. Hann helt onga grund vera fyri, at Bretland skuldi fara at leggja seg útí eitt kríggj, sum veruliga var teimum óviðkomandi. Hetta vóru ikki populer sjónarmið, og Morel varð úsettur fyri [...] tað verður sagt um William Sloan, at hann doyði av fortreð júst um at Bretland var farið uppí hetta kríggj. Morel fekk eisini uppreisn. Hann varð eftir kríggið valdur í Parlamentið, har hann var nógv virdur
Vit komu inn í ein bý í Grikkalandi, har tað var myrkalagt. Hetta var tí, at tað var við at bresta kríggj á millum stríðandi partarnar á Kypern, grikkar og turkar. Teir vóru bangnir fyri, at hesin býur skuldi
pressaðir, so vit læra, hvussu nógv vit klára, og so vit skilja, hvussu ein hermaður, sum hevur verið í kríggj, hevur tað, sigur Hanna Bjarkhamar Poulsen og tekur nøkur dømi: – Einaferð vóru vit úti á markini
vann fimleikurin á øllum hinum ítróttargreinunum í áhugasferuni hjá Kaj Aage. Tíðin eftir seinra kríggj og væl fram í fimmtiárini var broytingar- og byltingartíð í Føroyum. Fiskimenn og arbeiðarar skipaðu
sindur rímilig út. Hann segði mær annars, at hetta við at uppskriva rokningar var vanligt, nú tað var kríggj á heimshøvunum, og vandin við at sigla var so stórur. Tí var tað so líkatil at hækka sínar inntøkur
