løgregluni. Teir hava fleiri gamlar dómar fyri innbrot og herverk áður. Báðir siga tó, at tað er ein farin tíð. - Tað gongur bara galið, tá eg drekki, og tí havi eg valt at leggja av. Eg havi verið edrúur
Oljumálastýrið hevur gjørt eitt dygdargott arbeiði og tí er ringt at ganga ímóti tí. Oljuserskatturin farin frá Albert Hall Nú restar so bert eftir lógaruppskotið um oljuserskatt at leggja fyri tingið, tá hugsar
Petersen. Hvat er so hent í hansara tíð sum ÍSF starvsnevndarlimur. - Ein stór førleikamenning er farin fram í sersambondunum. Nevndarlimirnir eru nógv meira mentir at sita har, og so hava vit eisini fingið
uppskipaður, kunnu krevja eitt landingargjald. Men við teirri miðsavnan av landingarhavnum, sum er farin fram seinastu árini, fer stórur partur av landaða fiskinum um einstakar havnir – og ikki sum fyrr
vinnur hann eina løtu afturat inni í fjálga køkinum á herberginum, áðrenn tað steingir. Klokkan er farin av tíggju fyrrapartin, og tá steingir herbergið vanliga. Burtursæð frá trimum tímum seinnapartin er
vinnulívsmanninum, Hans Jensen, at avbjóðingarnar verða viðgjørdar, sigur Hanus Samró. » – Hans Jensen er farin til Dubai í arbeiðsørindum, tá túrurin fær eina bráða vend. Skal hann selja prinsippini og fara eftir
eini 10 ár, um politisku ætlaninar halda. Hann sigur, at yngsti borgari, fastbúgvandi í Skúvoy, er farin um tey fimmti, og tí stúrir hann fyri, at bygdin fer at doyggja út um ikki so mong ár, um oyggin ikki
hava kannað nøkur ting viðvíkjandi bæði trygging og uppsparingum, og niðurstøðan er, at nevndin er farin fullkomiliga skeiv í hesum máli. Tað, sum Magnus eisini fílist á, er hátturin, sum nýttur varð, tá
nærlagdi póllendingurin, sum ikki ætlar sær at spæla meira, skal skipa og menna nýggja HB-liðið. Hann er farin íðin og miðvísur til verka, og næstu tíðina skulu úrslitini fara at vísa seg. Hóast teir ikki hava [...] verður meira lagt á herðarnar á hesum spælarum, eftir at drívmegin á miðvøllinum, Rúni Nolsøe, er farin út á Argir at verða spælandi venjari, og verjuspælararnir Hallur Danielsen, Jóhannis Joensen og Hans
vit okkum við tey, so eru vit langt aftanfyri. Men rákið er um at koma hendavegin eisini. Fólk eru farin at hugsa meiri um kropsliga vælveru, og tí er áhugin fyri slíkum venjingarstøðum vaksandi. Í Fragd