vilja ikki víkja frá sínum. Hetta taki eg sum tekin um, at føroyingar ikki aftur koma í fíggjarliga neyð. Tað er eitt gott støði at byggja framtíðina á, sigur Marianne Jelved. Bert heldur hon tað vera spell
haðani. Í CARE hava tey hoyrt nógvar frásagnir, sum vísa, at alt fleiri kvinnur verða neyðtiknar. Neyðtøkumenninir eru bæði úr tí illa gitna Janjaweed-uppreistrarherinum, øðrum vápnaðum bólkum og enntá
nólsoyingum fyri, at teir høvdu givið honum eina hjálpandi hond, tá ið hann sum unglingi var í dýrastu neyð umborð á skipi. Halldór var so ringur í sjóverki og so illa happaður umborð á skipi, at hann kendi
ikki uppsøgd og summi av teimum, sum hava hús og heim at svara fyri, eru við at koma í fíggjarliga neyð av støðuni. Samstundis kundu vit í Sosialinum í gjár eisini greiða frá, at ósemja er eisini um lønina
við, og tað er ein beinleiðis skylda at gera hvør sítt til at bøta um annan, sum hevur hjálp fyri neyðini. Hetta gjørdi hann í fullan mun í dagliga virki sínum, men eisini á øðrum økjum. Har um ráddi
væl. Maurentius var skipari á eini galeasu, hann gjørdi ein fantastiskan innsats at hjálpa fólki í neyð, eisini jødum. Maurentius var føddur 1899 við Ljósá. Hann var til skips sum vanligt var tá. Men í
skarin, ið savnaðist í Fríðrikskirkjuni henda kavaklædda mikudag í februar. "Øll tann mikla trongd og neyð, sum tær foldarlívið beyð, tykist tá sum dreymur ein, nú er ævin long og rein." Ærað verið minnið
varð vístur av vølli í landskappingardystinum á Skála, var Heðin Ashkam, venjari hjá B36, í dýrastu neyð. Vanligi eykamálverjin Jóan Pauli Dahl Jakobsen situr í løtuni uttan fyri við beinbroti, og tískil
røkir hetta arbeiði í nógv ár. Eftir at Sjóvinnubankin fer á heysin heystið 1951 gerst beinleiðis neyð í Havn við øgiligum arbeiðsloysi. Lítið er hjá arbeiðsfólki at forvinna, hóast dýrtíð og næstan k
helst einasti okkara millum, ið hevði fyrstuhandar kunnleika til tær kreppur og verkføll, ta øsing og neyð, sum serliga rinu við arbeiðara- og fiskimannastættirnar í Føroyum árini frammanundan og elvdu til
