sum vanligar marknaðartreytir og umsetiligar kvotur. Undir slíkum umstøðum savnaðist tjóðin, fór at kæra og út kom innispunnið tógv, tað var verðins besta fiskidagaskipan. Verðins besta fiskidagaskipan Skipanin
rimar. Áðrenn Eystari landsrættur fer av landinum verður revsingin væntandi greið. Møguleiki er at kæra úrsskurðin hjá Eystara landsrætti fyri Hægsta rætti. Tann kæran fær tó bert ávirkan á sjálva longdina
pening uppá. Kalle og handilsmaðurin vilja tjena pening uppá Guð. Somuleiðis vitja tey deyðu Kalle og kæra honum sína neyð, men hann ynskir tey bert burtur. Serliga er tað Sven, ið er ein deyður starvsfelagi
og eitran á arbeiðsplássum, lesi eg, at øll tey, ið eru sett í almennt starv, hava skyldu at klaga/kæra á røttum staði, um tey varnast eitran á arbeiðsplássinum. Tað stendur eisini skrivað, at tað er ikki [...] eitran, men um tey einans hava illgruna til eitran, eru tey bundin til somu lóg, nevnliga, at tey klaga/kæra málið. Eg loyvi mær at spyrja Føroya Løgting um ein slík lóg (verjandi fólk móti eitran) nakrantíð
tess, av føroyingum, yvirbedáraðu journalistar. Endamálið, sjálvandi, er at, í besta hjálandastíli, kæra sína fake stakkalaneyð fyri eldraráðnum, Móður Danmark, í tí vón, at hesir vitbornu klumpar megna
tess, av føroyingum, yvirbedáraðu journalistar. Endamálið, sjálvandi, er at, í besta hjálandastíli, kæra sína fake stakkalaneyð fyri eldraráðnum, Móður Danmark, í tí vón, at hesir vitbornu klumpar megna
Falster, liggur so alt tað danska kongsveldi og ringdi seg um okkum føroyingar, alt havøki okkara og kæra móðurland okkara Føroyar. Val verður í Grønlandi týsdagin. Grønland hevur, eins og Føroyar, verið
sannur smeitur. Tað vóru einans tveir mánaðir, til uppgávan skuldi latast inn, so eg hevði ikki tíð at kæra avgerðina hjá universitetinum. Eg var sjálvsagt ikki samd við teirra avgerð, men eg dugi at skilja
fyri eitt samfelag, er lítil vón um fólkavøkstur, búskaparvøkstur og harvið framgongd fyri okkara kæra land. Eg hugsi mær at vit gera av, at nú fara vit at raðfesta og styrkja lærdóm í øllum liðum. Úr
kunnu tit liva við fullari vissu um, at ein dag skulu tit møtast aftur. Ærað verður minnið um mín kæra vin og starvsfelaga Marjun Elidu Joensen. Eyðfinn Reyðberg
