løgdu seg á odda longu frá byrjanini, og í veruleikanum var tað ongantíð nakar ivi um, hvønn veg tað bar. Samstundis sum danir vunu á svium, vunnu spaniumenn á slovenum 35-33 í hinum bólkinum, og tað ber
upp á pláss, og Danmark vann 35 - 32 og tryggjaði sær bronsukrónurnar. Fagnaðurin var øgiligur og bar boð um, at tað hevði stóran týdning fyri donsku spælararnar at vinna heiðursmerki, tá ið tað kiksaði
eftirlýstur, út og hevur biðið miðlarnar taka skeivu myndina burtur. Løgreglan vil ikki siga, hvussu tað bar til, at skeiv mynd var send út, men sagt verður, at løgreglan hava verið í sambandi við mannin, sum
så hører man som regel denne udtalelse: »IH, altså - har vi det ikke bare dejligt her i Danmark«. Har dansk økonomi det ikke bare dejligt i disse tider? (Husk, der var også fest og glade dage ombord på [...] Hvorfor kan man ikke bare sige det lige ud, hvordan det står til med økonomien i Danmark. Den danske statsgæld er at sammenligne med en luftballon som er sat på en haveslange med rindende vand, og som
Mong dansifeløg stungu seg upp og eru tey flestu virkin enn. Soleiðis var Dansifrøi eitt fræ, ið bar ávøkst kring landið og dansifrøin smittaði og hevði við sær, at eisini onnur, enn limirnir í Dansifrøi
Lavesen, at tað verður um eini 3 til 5 ár. Holger Lavesen heldur tað hevði verið skilagott, um tað bar til, at oljufeløgini skiftust um at brúka ein boripall, so alt virksemi ikki kemur samstundis. Tað
nógv sum stríðsfelagar. Í høvuðsheitinum var tað ikki fremjandi fyri trúvirðið hjá andstøðuni. Sumt bar á brá at stríðs støðu-festini (til aftaná valið) vóru meiri tíðandi enn valstríðið. Hóast tað kundi
dystur hjá danska landsliðnum undir nýggju venjarunum Morten Olsen og Michael Laudrup. Tann fyrsti ein bar eyga við, tá hann kom inn á Tórsvøll, var sjálvsagt stóra málverjan Peter Schmeichel, sum stóð og
um døtur hansara fingu hansra navn sum eftirnavn við datter afturút. Hann doypti tær so tað, og tað bar til, tí í 1904 høvdu teir ivaleyst ikki roknað við hesum og bert tikið hædd fyri, at fólk fóru at eita
stjórn, sum vónandi kann standa seg í avbjóðandi tíðum. Sum javnaðarumboð harmar tað meg, at tað ikki bar til at finna ein greiðan reyðan meiriluta. Men vit mugu samstundis viðurkenna, at sum støðan er í heiminum