hoyrdi eg, at um tey, ið fóru til altars, angraðu av hjarta, kundi prestur fyrigeva teimum allar syndir teirra "við Jesu sanna likami og blóði", sum sjálvandi einans var vanligt breyð og vanligt vín, tí [...] hvønn dag hevur fyri neyðini - eins og høvuðsprestarnir at bera fram offur, fyrst fyri sínar egnu syndir og síðani fyri fólksins, tí hetta gjørdi hann eina ferð fyri allar, tá ið hann ofraði seg sjálvan
staðfesting av fullgjørdari frelsu. Kristus Jesus, við úthelling av blóði Sínum hevur strikað út syndir fólks Síns. Ikki ein av hesum syndarum sum Hann doyði fyri, kann undir nøkrum umstøðum, fortapast
her-og-nú ynski, men beint eftir hetta koma ævigu virðini til sjóndar við bønini um at fyrigeva okkum syndir okkara. Ævigu og tímiligu virðini fylgjast støðugt, hóast vit bert kunnu luta egnar royndir um tað
hendur gevi eg anda mín. Luk. 23.46. Og syngja sangin: O tann dag, tá Jesus kemur. Hann sum mínar syndir bar, Tekur móti mær í skýnum Og meg leiðir heim við sær Jesus hond í hond meg leiðir, Gjøgnum pe
var rættttvísgjørdur fyri einki av náði. Endurfødd kristin eru eisini sannførd um, at teirra egnu syndir vóru ársøk til, at ein ósekur fekk deyðadóm og mátti lata lív. Straffin varð løgd á Hann. Men Móse-lóg [...] Guds í Kristi Jesusi er til øll, eisini til teirra, sum av mennisjum verða deyðadømd. Játta vit syndir okkara, er Hann trúfasrur og rættvíssur og fyrigevur og reinsar.tað fekk ránsmaðurin á Golgata at
Tað er um hann, at Sjóvarbóndin yrkti kvæðið Viljorm Kornus. Hann fór í kleystrið inn at bøta sínar syndir. Seinni legði hann út aftur í herstríð, men halgisøgan sigur, at hann á gamalsaldri aftur fór í kleystrið
eitt Harrans veður! - Skittur í teg; Harrin svevur! Trýrt tú, tínar halgimyndir, fjala kunnu tínar syndir? Nei, bert tápulingar vilja heiður sín við stási hylja. Hendur tínar enn teg pína, tær, ið myrdu
64, Dk. 438, Gfs. 5 1.Við Golgata eg friðin fann, har blóð Guds sonar niður rann; tað burtur mínar syndir tvóð, hans náði móti mær er góð. 2.Tað svárt var har á Golgata, tí øll mín synd á Jesus lá; hann [...] verð. 4.O, Jesus góði, lær meg sjá, teg hangandi á Golgata; í grøvina tú lagdur var, tí at tú mínar syndir bar. 5.Úr grøvini tú tó upp stóð, tá runnið hevði alt títt blóð; sum hvørja sál her tváa kann, tú
kanska fingið ta fatan, at Faðir vár skal broytast. Tað hevur ljóðað, at orðingin »fyrigev okkum syndir okkara« skuldi broytast til »fyrigev okkum skuldir okkara«. Hetta hevur fingið nógv at hvøkka við [...] skyldnere«; tað er úr Matteus, og soleiðis er vist yvirhøvur. Men á føroyskum eitur tað »fyrigev okkum syndir okkara«, og tað er tikið úr Lukasar evangelium. Standardformurin av Faðir vár á føroyskum, sum fólk
at broyta í sjálvum faðirvár, ið Jesus lærdi lærusveinar sínar at biðja. Ístaðinfyri at fyrigeva syndir okkara og fyrigeva teimum, sum móti okkum synda, so verður tað í hesari nýggju týðingini at fyrigeva