Neistanum. Hann er nakað eldri, so vit unglingar vandu saman við teimum eldru, og Jan bardist sum úlvur á skóg inni á strikuni. Treivst í marginalinum. Seinni gjørdist hann kendasti billiardspælari í landinum

var á Sevmýri, og teir fingu bara eitt stig norður aftur við sær. Tvørámenn stríddust sum úlvar á skóg, og teir tóktust ikki misnøgdir við, at tað hevði eydnast teimum at fáa málleysan javnleik ímóti

saman við hinum. Eftir 2-3 vikur á skúlanum høvdu vit samanrystingartúr. Vit blivu koyrd út í ein skóg, har vit blivu býtt í bólkar. Har skuldu vit kappast ímóti hvørjum ørðum. Eftir kappingina grillaðu

av einum kaosi av blóreyðum plettum, sum mestsum eru slettir niður á myndina av tilvild. Myndirnar ?Skóg? eru meir einsháttaðar og róligar, men framvegis eitt áhugavert eksperiment. Tær eru nevniliga málaðar

tá var stórt, so hevur hetta als ikki tikið mótið frá flokkinum. Teir fara at arbeiða sum úlvur á skóg fyri at fáa annað umboðið í fólkatingið, hóast teir vita, at kappingin við hinar tríggjar stóru flokkarnar

hjá Neistanum, tí teir mistu fullkomiliga høvdið seinastu løtuna. Strandingarnir bardust sum úlvar á skóg, sjálvt um tey allarflestu høvdu avskrivað møguleikarnar hjá teimum fyri at fáa stig. Neistamenninir

samdur, so samdur! Hetta var júst tað sum eg sum løgmaður og varandi av oljumálum stríddist sum úlvur á skóg fyri. Í tí sambandinum fekk eg gjørda eina serliga frágreiðing, út yvir tað sum embætisfólk og rá

notið tað heldur kryptiska samskiftið, tá tikið verður til úr tí forna: "Hvokkin er hann Grímur á skóg ,..." (Viljorm Kornus kvæði ør. 49), ella "Tú skalt ikki Ásbjørn prúða jallin javnt við køttin leggja"

andaborna kjølfestu, eg ikki vildi verið fyriuttan, eina lækju aftur í ævintýr og søgn, minnið um djúpan skóg og ævinliga heiði.

á vegnum, men ov skjótt, sjálvsagt. Og eitt ferðslulógarbrot! Hetta hendi við Ringvegin tætt við Skóg-røkt Landsins. Hetta hevur so borið við sær, at undirritaði hevur verið tvungin at fara upp til e