honum. Hann er síðan heiðraður sum kongligur gravørur í Svøríki, Danmark og Monaco, og hevur vunnið mangar virðislønir fyri tær snøggu og neyvu gravururnar. Umframt frímerki, hevur hann eisini graverað p

vegin, andlitsbráið er álvarsamt, sum hon óttast fyri at seta eitt nýtt lív í okkara verð, sum upp á mangar mátar er alt ov ónd. Hvat fyri lagnu hetta barnið fær, vita vit ikki, ljóta ella góða. Vit síggja

heiður at vera ein tænari Jesu Krists, ikki tænarin, men ein tænari. Hann var bert ein tænari millum mangar; men hann var ein tænari. »Kallaður til ápostul« Orðið »ápostul« merkir í grundini »sendiboð.« Tað

hava reist frá leiklutinum sum ein av teimum, sum altíð livir í vandaøkinum. Úrslitini í ár hava í mangar mátar verið framúr, og liðið hevur sýnt eitt treysti, sum fá av oddaliðnum hava megna at staðið ímóti

tú Jens Martin og 1?0 tapið? ? Tað kanst tú ætla. Tað gera øll í Eysturríki og sjálvandi eisini so mangar aðra staðni. Jens Martin Knudsen er føddur 11. juni í 1967. Hann er sostatt 36 ár og eitt fjórðingsár

sera kend støð, sum eitt nú Farrup Sommerland og Tivoli í Aalborg, so Blokhus liggur sera væl fyri í mangar mátar. Og íbúðirnar eru góðar og í fleiri støddum. Og starvsfólkini á hotellinum Nordsøen eru vinarlig

vøkstur. Tá búskaparvøksturin nú er við at støðga skyldast hetta fyrst og fremst at búskapurin í mangar mátar hevur »heintað inn tað mista«. At fólk hava gjørt flestu neyðugu íløgurnar, ið lógu á láni [...] undirskot tá búskapurin hevur niðurgongd ? heldur tvørturímóti. Hinvegin er hetta ein trupulleiki í mangar aðrar mátar. Tí føroyski búskapurin er í dag heftur av einum studningi úr útlondum ? einum studningi

november í ár, men tað náddi hon so ikki. Við hesum orðum vilja vit allar, góða Sólgerð, takka tær fyri mangar góðar, skemtiligar og minnisríkar løtur. Sorgin og saknurin hjá tær Palli man vera ógvuliga stórur

Fótbóltur Tað hevur í mangar mátar verið stuttligt at verið fótbóltsáskoðari á Eiðismøl í ár. EB/Streymur, sum jú heldur til her, hevur í ár gjørt upp við leiklutin sum lið í avgjørt tyngra endanum, og

Afrika ? ein lítil stova í einari leirsmáttu. Mánalýsið skein inn gjøgnum tað opna vindeygað, og mangar røddir hoyrdust innan úr skóginum. Annars var tað so kvirt, sum tað nú einaferð letur seg gera í