handlinum hjá Jóannes Lambaa í Havn. Jóannes var annars ættaður úr Fuglafirði. Ismar dugdi væl at tosa Guds orð, bæði á møtum og manna millum. Hann var ein Harrans tænari burturav. Eg kom at kenna Ismar til [...] er hjartans djúpa trá, á foldum og í himli tín halgidóm at sjá! Við hesum fáum orðum vil eg lýsa Guds frið yvir minnið um Ismar. Símun P. Poulsen

singen Sinde Mødes skal for sidste Gang; Naar til Afsked Taarer rinde, Dette Ord har liflig klang. Guds friður hvílir yvir tær Eivind. Símun P. Poulsen

um umdømi hjá heilsuverkinum. Hvat annað kann ein sjúklinganøgdsemiskanning brúkast til? Hvussu í guds garði skal ein vanligur sjúklingur kunna meta um, um viðgerðin er hin rætta ella ikki? Ein vanligur

blivið meira vist, at vit komu saman. Gud sá, at tað var betur, at hann tók mítt besta heim til sín, tí alt er gott, ið Hann ger, um tað er ófatiligt fyri okkum. Men Gud hjálpi og læri meg at boyggja meg undir [...] skilles. Gud hjælpe os til altid at tage Jesus med, hvorhen vi end vandrer, saa skal intet skade vor Sjæl, thi Jesus er den eneste, som kan hjælpe os, naar vi skal gennem Dødens skygger. Maa Gud hjælpe os [...] Gaade. Da aabnes der Dør til Himlens Stad, Da nævnes de Kaarnes Navne, Gud lade os alle mødes glad Og ingen av vore savne. Da unde os Gud for Kristi Blod, Vi maatte i Himlen havne Bestyrelsen for Thorsvig

manerera, dálka og spolera. Vit meina, at vit eru tey einastu verðurnar á jørð, sum eru hevjaðar, Guds útvaldar og heilagar og sum hava rættindi til tað. Og vit eru djóravinir. Vit dáma at skaffa okkum

hevur staðið sína roynd í øldir, og ger tað framvegis í dag í 21. øld. - Eg royni ikki at prógva, at Gud er til. Tað ger hann sjálvur, vísir Richard á. Bókin verður givin út á ”Nýggja Forlagið”, sum pápi

munnu vita av føroyska arbei∂inum í Eliaskirkjuni í Keypmannahavn. Har savnast nógvir føroyingar um Guds or∂. Leygarkvøld til møti og bønarmøti og sunnudag til sunnudagsskúla vi∂ børnunum. Nógv anna∂ virksemi

og væl bygda skipi. Til seinast fari eg at ynskja øllum, serliga skipara og manning, góða eydnu og Guds signing við Smyrli. Eg vóni, at tit taka væl ímóti skipinum, og at øll fara at fara væl um tað, segði

og kvíslir úr jarni? Men eitrar jarn ikki moldina? Eplir? Men eru tey ikki vandamikil? Og var tað Guds ætlan, at menniskjan skuldi velta eplir, tíansheldur eta tey? Sama ger hvat hesin maður finnur uppá

Sjálv er hon katólsk, men hon vitjar allar trúarbólkar. Fyri hana er tað týdningarmesta at koma út við Guds orði, og hevur hon vitjað nógv vandamikil støð ígjøgnum seinastu 17 árini. ? Eg eri fleiri ferðir