Eg fari ikki at øsa meg um, at onkur føroyingur ger eina talvu, sum skal illustrera, hvussu kristiligir teir føroysku flokkarnir eru. Annað kunnu vit ikki vænta í Føroyum. Kanska er talan um ein forst
pall kl. 01 og electrosnillingarnir James James og Bryn koyra stílin bæði áðrenn og aftaná. Kom og far amokk við okkum! Tað er sjálvandi nógv stuttligari at brúka tíðina uppá at dansa sum eitt svakt enn
geva sítt íkast til. - Ítøkiliga umfatar hesin samanhangur mínar og okkara forferdrar, sum góvu sær far um náttúruna, søgdu søgur um hana og bóru hana víðari. Við røtum í hesum mytiska samanhangi, eru mínar
dagarnar er drekkamuður at fáa. Eisini eru bløðini til taks. Mánadagin 21. jan. Vit lurta eftir »mors og fars historie«. Mikudagin 23. jan. Vit Boccia í kjallaranum. Øll eru hjartaliga vælkomin. Tilhaldið á Toftum
Amtmanden »Ja«. »Godt,« svarede min Far, »saa skal jeg se, hvad jeg kan gøre«. Han gik omkring til de andre, og et Øjeblik efter gik Effersøe, Müller, Finsen og min Far op til Amtmanden. Han bad dem straks [...] hele taget se bedre ud, om der kom en »Opfordring« fra selve Lagtingsmændene. Hertil svarede min Far: »Men saa kan vi ikke gøre noget, thi efter Loven udfordres hertil mindst Halvdelen af Tingets
løgregluni, er ein eginleiki, ið tíverri ikki allir leiðarar við so mongum starvsfólkum undir sær gera sær far um týdningin av. Hann var forvitin, og aftraði seg ikki at skifta orð um so mangt ymiskt, samfelag
honum væl tónleik og sang og tað mátti vera í prestagarðinum, at vit fyrstu ferð hoyrdu og góvu okkum far um klassiskan tónleik. Torkil og Inga mostir vóru so góð við okkum børn. Ikki sørt, at vit vórðu forkelaðar
syntes, som om skibet ikke kunde falde mere, mente Phi-Phi’s fører, at der var blevet overhængende fare for et sammenstød. Han gav defor ordre til at stagvende. Der blev ringet ”Fuld frem” på maskintelegrafen
drekkamuður at fáa. Eisini eru bløðini til taks. Mánadagin 28. jan. Vit lurta eftir 3. broti av »Mors og fars historie«. Mikudagin 30. jan. Upplestur við Finnbjørn Dam. Tilhaldið á Toftum, tlf 448690 Opið er
at eg segði, at eg var glað fyri at babba og abbi ikki skuldu sigla í so lítlum bátum, tí tað var farligt. Tá smíltist tú bara, og segði at eg hevði nógv at vera glað um. Meðan vit síðani gingu í bygdini
