stutt sagt um allan heimin, tó virka flest skip í norður-europeiskum øki. Í nevndini í RFF sita nú Jens Meinhard Rasmussen, formaður, Hentzar Steingrímsson, næstformaður, Gunnbjørn Joensen, Rúni V. Poulsen
uppmuntraði. Næstan hvønn leygardag vart tú við, tá ið ítróttur var, eins og tú gjørdi saman við Allan, tá ið hann var yngri. Tú vart altíð við okkum. Sum vit blivu eldri og broyttust, vart tú altíð tann
búgv í okkara og Mariannu´sa hjarta, Hann hevur givið okkum ein frið og eina gleði, ið røkkur upp um allan ótta, og alla sorg. Tá alt virkar vónleyst, so vísur Hann Vegin, ið vit sum Hansar´ børn ganga á,
eina álvarsama sjúku at dragast við. Eg fari ongantíð at gloyma hvussu tolin og positivur hann var allan vegin ígjøgnum, og hvussu róligur hann var. Líkamikið hvørji boð vit fingu, so kundi hann siga við [...] meg: ”Rúna, vit taka ein dag á gangin”. Og tá kemur mær í huga, reglurnar í sanginum hjá Hallur Joensen: ”Njót hesa stund, tí tú sanna mást tað, at vit eiga bert dagin í dag”. Hann var eisini altíð so
stuttliga og spennandi søgu at hoyra. Ja, tað var mangan at eg flenti leingi eftir somu søgu, oftast allan dagin. Men nú ert tú farin, eg kann ikki rættiliga fata tað. Men eg kann samstundis gleðast um, at [...] inntil tá eru tað minnini, sum altíð, saman við abbanum, fara at liva víðari inni í mær. Vanja C. Joensen
Og síðani koma tey kendu, klassisku hugtøkini, sum ganga aftur á mannamunni og í bókmentum kring allan heim. Eitt nú hesi: ”Um salt jarðarinnar, ljós heimsins, søki ríki Guds fyrst, ein staður á fjalli [...] á øllum brøgdum, at als einki var til matna í húsinum til dagin eftir. Og hetta nívdi hann niður allan dagin, tí hann fann ongan útveg. Móti kvøldi fór hann upp á kamarið, og sum tað stendur í Gomlu Paktini:” [...] eg havi umhugsað hatta og slept hasum - tí tað er best.” Táið eg so spurdi: hví? - tí at hann átti allan rættin, so var svarið hetta: ”Skriftstaðið, sum eg las í gjárskvøldi, var í Sálmi 94: 18 Táið eg hugsaði:
glasvirksemi í húsunum hjá sær sjálvum. Hetta bleiv so tað, sum Finnur kom at verða mest kendur fyri um allan høvuðstaðin og um allar Føroyar. Finnur var sera hugagóður, handaligur og røkin í sínum arbeiði, og [...] bløðunum og ikki minni tann langa heilsanin, sum send varð úr Finnlandi og lisin upp í kirkjuni av Hera Joensen, presti, frá fyrrverandi stjóranum í Norðurlandahúsinum, eins og tann stóri skari, sum fylti Ves
kom heilt óvart, so var tað tungt at fáa deyðsboðini av Kurt Joensen. Kurt var ættaður úr Kollafirði, sonur Jógvan og Elsebeth Malenu Joensen úr Húsinum. Kurt kom til Fuglafjarðar í 1966, tá hann giftist [...] nokk satt, men tann tíðin kann sýnast sera long. Harrin styrki tykkum í sorg og sakni. So legg tú allan trega í Harrans sterku hond, lat trúgv og vón teg gleða, um tíðin sýnist vánd. Tað er ei tú, ið veldur [...] tekur ráð, Guð veldisstavi heldur, og ferð øll hans er náð. Friður veri við minninum um Denhard Kurt Joensen. Ellintur
fólkinum tríggjar mánaðir eftir útferðina úr trælahaldinum í Egyptalandi: ”Og Móses kallaði saman allan Ísrael og segði við teir: »Hoyr, Ísrael, skipanir og løgboð, sum eg í dag kunngeri tykkum, lærið tey [...] lívs. Jesu deyði og uppreisn er endaligi dómurin yvir alt ilt, sum er okkum ímóti, eitt sigursróp um allan heimin, at Gud elskar okkum og hevur umsorgan fyri okkum í hesum lívi, og eftir tað vil leiða okkum [...] tykkum konuna, Jóna og børnini, Alfred, Jógvan og Maria við hjúnafelaga og børnum tykkara. Bergur D. Joensen (Jarðarferðartalan við smávegis broytingum í Christianskirkjuni 14. apríl 2009).
á. Tey búðu tá uppi á loftinum hjá foreldrum Onnu. Pápi Annu var hin kendi handilsmaðurin, Hans Joensen. Handilin var í kjallaranum, og tvær aðrar familjur búðu í húsinum, báðir beiggjarnir, Hans og Rudolf [...] tann andaligi felagsskapur, sum hevur verið í trúnni á Harran Jesus. Tey ævigu tingini, tey hava allan týdningin og ikki minst nú, góða Anna, nú tú, við so stutt í millum, misti fyrst Per og so Arnold
