fjøldini, men verður tað allarhelst hugsa meira um pengapungin og um hvussu nógv kann eg fáa í mín egna lumma. Tískil vilja vit koma við einari áheitan á okkara býráð, um ikki at loypa avstað á leistum

høvd á lofti á fyrilestrinum, viðgjørd. Talan er ikki um eitt referat av fyrilestrinum, men um eina egna viðgerð, ið tekur støði í arbeiðinum hjá øðrum. Talan er harvið fyrst og fremst um eina popularisering

stað. Ímyndið tykkum dynamikkin, tá ið Tórshavnar kommmunu fær sín egna Tech City ella Silicon Valley, tá Tórshavnar kommuna fær sítt egna Google umhvørvið í hjartanum av høvuðsstaðnum! Tá kemur lív aftur [...] vert at hava í huga, at Setrið bjóðar útbúgvingar í KT, og eru tað fleiri av teimum, sum antin hava egna fyritøku ella arbeiða við verkætlanum viðsíðuna av lesnaðinum. Kommunuskúlanum Hesin bygningurin skal

hava hann inn um sítt egna kommunumark. Vit síggja hetta tíverri ferð eftir ferð, at okkara lokalu politikarar í Havn ikki tola, at nakað av týdningi liggur uttan fyri teirra egna kommunumark. Dømini eru

eftir við kirkjuni í hondini (s.76 í Útsýni ) VAR SO LÍTIL var so lítil at eg kundi krógva meg í mínum egna lógva náttin mátti fegin koma við sínum morgunhóttanum og revsa meg við ljósinum men hon fann meg

bókmentir, og helst er hann eisini tað listafólkið, sum er tryggast við sín egna skaldskap. Hann hevur sítt egna mál, sín egna stíl, og eftir mínum tykki, er tað soleiðis, at tá ið tú lesur ein høvund og

sonur Hákun Djurhuus. Hann hevur sítt dagliga yrki sum tannteknikari og málar sera framkomið við sínum egna stíli í frítíðini. Ein bjørt framsýning við greiðum skapum og neyvum kontratum í litsamansetingini

lond við tí í huga at troyta og brúka lærdóm og vitan hjá øðrum til at menna okkum sjálvi og okkara egna land. Ja, hann var so ómetaliga nógv. M.a. var hann Føroya elsti provo - við sínum langa hári og sínum [...] náttúruni og ímóti skeivum orkuútbyggingum. Samtíðis sum hann minti okkum á at vera góð við okkara egna land og teir møguleikar her vóru, so vísti hann okkum eisini veg út í stóru verð, har vit kundu fáa [...] føroyinginum og eisini virðingini fyri øðrum menniskjum- um somu tíð, sum hann gav sær fær um sítt egna land eisini. Tórmóður var maðurin, sum tordi seta spurnartekin við mangt, sum fór fram í samfelagnum

út á Føroya Banka, og har var smekkfult av fiski. Tá ið vit vóru komnir á Førya Banka var liðugt at egna. Vit settu og fingu 420 kurvar av berum toski á eini setu. Vit shelfaðu um alla lastina. Hetta merkir

seg sjálvan og í løtuni leikar hesin vitleysi bardagin millum tvær grannatjóðir miðskeiðis í okkara egna heimsparti, har ið eitt fallið stórveldi uttanrættað roynir at krøkja í eitt lýðveldi, sum hevur roynt