Uri Borentzvige kom til Føroya fyrstu ferð í 1994, og var her til 1996. Hann og føroyska unnustan, Tórun búðu í Ísrael millum 1996 og 1998, og í 1998 fluttu tey heimaftur til Føroya. Heima við hús verður

Føroyum spæla violinleikarin og selloleikarin við í Føroya Symfoniorkestri og vitjan teirra í Føroyum er grunda á samarbeiði millum Konsertfelagið og Føroya Symfoniorkestur. Konsertirnar vera í Norðurlandahúsinum

ferðini verður búð á miðalgóðum hotellum og koyrt verður runt í góðum bussi. Komið verður heimaftur til Føroya 26. oktober. Ferðaleiðarar vera Frants Jensen, blaðstjóri á Trúboðanum, og Torleif Johannesen, s

fyrilestur í Sandavágs kirkju. Tá fer Heini í Skorini, lektara í altjóða politikki á Fróðskaparsetri Føroya, at viðgera hesar spurningar: – Hvør er bakgrundin fyri áleikandi krígnum í Ísrael og Gaza? Og hvørjar

seg til blóðs. Eg kundi tí hugsað mær at hoyrt, hvørja støðu løgmaður hevur til hetta mál, og um Føroya Løgting ætlar at geva sína støðu alment til kennar.

seg til blóðs. Eg kundi tí hugsað mær at hoyrt, hvørja støðu løgmaður hevur til hetta mál, og um Føroya Løgting ætlar at geva sína støðu alment til kennar. Sylvia Thomsen Ánir

heimildarfilmin No Other Land. Turið Maria Jóhansdóttir, sum er aðalskrivari í Amnesty International, Føroya deild, fer at innleiða sýningina. Hesin heimildarfilmur er samstarv millum fýra leikstjórar, sum

segði hjálparvenjarin Eli Hentze á veg út til hálvleikssteðg við Símun Christian Olsen hjá Kringvarpi Føroya. Ísraelar hava verið meiri á bóltinum enn føroyingarnir, men okkara menn hava í longri løtum, enn

til umleið 2,5 prosent av fólkinum í Føroyum. Mánadagin kemur nýggj sending av koppingarevni til Føroya, og Sjúkrahúsverkið roknar við at hava koppsett fleiri enn 2500 fólk, tá ið næsta vika er runnin

var partur av einum valdsmaskinaríi, sum skuldi taka avgerðirnar fyri demokratiskt valdu umboðini á Føroya Løgtingi. Prossessin ta løtuna fer fram í rúmi, har bara tveir aktørar eru heimastaddir. Rákið stendur