føroysk viðurskifti. Nei, tað haldi eg ikki. Eg haldi tað er ógvuliga ymiskt frá einum flokki til annan. Eitt nú hava vit gleðina av, at Edmund Joensen situr í okkara fólkatingsbólki og tað tænir okkum

keldukritikk. Tá skulu vit lesa keldurnar og meta um tær. Hvørjar hella ein ávísan veg, og hvørjar ein annan? Hvussu álítandi eru tær? Hvat týðir tað, sum stendur í teimum? Tá ósamsvar er millum keldurnar, hvørjari

keldukritikk. Tá skulu vit lesa keldurnar og meta um tær. Hvørjar hella ein ávísan veg, og hvørjar ein annan? Hvussu álítandi eru tær? Hvat týðir tað, sum stendur í teimum? Tá ósamsvar er millum keldurnar, hvørjari

skrivar. Hetta merkir, at byrjað verður við dagbókini. Hetta er alt hugtakandi lesnaður frá enda í annan. Hugtakandi dagbókin Tað mest forkunnuga er kanska dagbókin, ið Petur sum 12 ára gamal byrjaði at

frásøgu tíni, - hon er vissuliga eitt prógv um, at tú ongantíð hevur tikið teg sjálvan fram um nakran annan. Tá tú sigur í bókini ”Skakandi hendingar”, at tú, tá tú komst til Havnar fór inn í Gamla Bókhandil

havt, og framvegis hevur fyri føroyska samfelagið. - Eg haldi, at ein alt ov ofta tosar forbí hvønn annan. Vit sum sigla kunnu sjálvandi vera ósamdir við serfrøðingarnar, men tað er viktugt at vísa á, at

fyri altíð. Men slepp ikki bukaðu vinkonuni upp á fjall. Finn javnvágina millum at vísa henni á ein annan veruleika, at lurta og at vísa umsorgan. Tú skalt hvørki taka ábyrgd ella avgerðir fyri hana. Men

um hvør Rúna ‘var’ tá eg ikki enn havi skilt at hon ikki ‘er’. Tað kennist so løgið og á ein ella annan hátt eisini skeivt. Eg vil byrja við at siga, at Rúna var eitt fantastiskt menniskja. Hon var gávumild

høvuðsstaðarøkið. Ella tí at Havnin fær ov nógvar skattakrónur. Tað er, sum at hesin pástandur á ein ella annan hátt heldur lív í runukastingini. Pástandurin er bara ikki sannur og ongar kanningar stuðla hesum

vð alkoholismuna, men hassj brúkti hann sum heilivág, tí tað hjálpti honum at halda seg í gongd. Annan heilivág vildi hann ikki siggja. Meðan hann hevur sitið í varðhaldi, hevur hann tó etið sissandi heilivág