okkara, sum eru at finna í menniskjaligu, sosialu og andaligu relatiónunum. - Vit náa ikki hvønn annan longur í innanhýsis samskifti okkara, tí vit lata okkum stýra av stressinum kring okkum. Heldur s [...] er uttan iva nakað um tað.... Johannes Møllehave hevur nevniliga ein persónsmensku, sum á ein ella annan hátt bergtekur og fangar fólk! Útvald sitat: - Mín boðskapur til unga ættarliðið er at tulka og skilja

partur av tí ?serføroyska?. Hetta, sum saman við politisku opportunismuni (at hoppa úr einum flokki í annan, og so heim aftur, tá hitt ikki var nóg gott) er rótin til nógv ilt. Eg meti ikki, at bókin er skrivað [...] Stjórnin kundi havt sagt nei, og sagt: farið tit heldur Chase Manhattan Bank, Dresdner Bank ella onkran annan. ?Schlüter-regeringen var oprindelig imod at yde støtte... man skulle holde sig langt væk og lade

landsstýrinum fyri at stovnurin ikki skuldi fáa skerda játtan. Tá mást tú veruliga lata teg í ein annan ham fyri at verða hoyrd. Men tað eydnaðist. Í dag er Blákrossheimið ein væl virkandi viðgerðarstovnur [...] samband við viðkomandi stovnar. - Pengar til lívsins uppihald fáa tey antin sum forsorg, frá ALS ella á annan hátt, men tá ið tað snýr seg um tilboð til at koma fyri seg arbeiðsliga, haltar nógv. Høvdu tey eitt

hvørjum øðrum eitt sindur meira við enn vanligt. Har vit tosa meira persónligt hvør við annan, har vit læra hvønn annan øðrvísið at kenna, har vit saman uppliva nakað, sum vit eru góð við - okkara vøkru náttúru

nú er tað so, at nógvir av teimum spurningum, eg beint nú nevndi, natúrliga greinast inn í hvønn annan. Tað slepst tí neyvan undan, at eg kanska komi at nema við onnur økir, eitt nú Norðurlond, Europa [...] varpaði inn í nútíðina tankar og fyrimyndir úr Hellas. Meira enn tað, formur og miðil ríkaðu hvønn annan, úr dialektikkinum teirra millum gróði mýking og víðkan, fremmandar spegilsmyndir lyftu formin upp

duga at geva okkum far um. Grundvøllurin verður skakaður, og vit eru í ferð við at lata ein heilt annan arv víðari til komandi ættarlið enn tann, okkum varð litin í hendur. Í Danmark eru stórar avbjóðingar [...] og so óteljandi mong onnur, ættarlið eftir ættarlið. Tað er neyvan ov nógv sagt, at hon á ein og annan hátt er vovin inn í alt tað, eg eri. Djúpu sannleikarnir um Gud, um menniskjað, um upphavið, um longu

eru í Føroyum. Eg gleddist um, at vit ikki eru skapt at vera eins, men til at elska og góðtaka hvør annan yvir um mørk okkara. Einleikin stendur roynd sína í ymiskleikanum. Tað hugtók meg at síggja mótsetningin

manisk. Sjálvsagt var henda støðan ikki haldbar, og læknin hjá henni syrgdi fyri, at hon fekk ein annan heilivág. - So hendi tað, at eg endaði heilt niðri í kjallaranum aftur, og enn einaferð kom meira

verja børnini á alnótini. At stýra tí tey møta harúti, er nærum ógjørligt. Men vit kunnu brynja tey á annan hátt við at stuðla teimum at styrkja sítt sjálvsviði. Men hvussu gera vit tað? Sum foreldur hava vit

Nógv eru samd um, at hetta var ein røða til fólkið, sum øll kundu taka undir við, og taka hvønn annan í hondina og ynskja gott nýggjár. Ein nýggjársrøða forpliktar ikki politiskt á sama hátt sum ein