trillrundu steinarnir og javnvigaðu á øðrum vøkrum steinum, og tað sá út sum, at teir fóru á rull hvørja løtu. Aðrir vóru bara klovnir í helvt mitt ígjøgnum. Tað var eitt sovorðið landslag, sum tú bara sær í [...] djóralívið vit sóu tann dagin. Knappliga fekk hann eyga á eina skjaldbøku, og hana spældu vit so við eina løtu. Umráðandi er ikki at leggja trýst á ryggin hjá teimum, tí tær kunnu gerast ræðsluslignar og drukna

fingraneglinum á borðið. Hetta bleiv so við eina løtu, men tá eg tendraði lummalyktina, var onki at síggja. Tá so John kom í song, hvarv tað eina løtu. Tað bleiv friðarligt, og vit vórðu um at sovna, tá [...] Okkara fyrsta nátt í smáttuni var sindur skelkandi. Halla fór tíðliga í song og John var sitandi eina løtu og prátaði við nakrar danir vit høvdu hitt. Sum sagt var onki ljós í smáttuni, so tað var bara at

sjálvan: “Eg eri líkaglaður við um hetta er deyðin. Eg trúgvi framvegis, at ein Gud er til”. Í somu løtu merkti hann, at tað var eins og ein stór hond tók í hann og leiddi hann burtur úr hesum ongamannalandi

eisini gripin av at dúkka. Við snorklinum váðaði hann sær út á djúpari vatn og var burtur eina góða løtu. Mamma gjørdist bangin um hann og reistist fyri at vita, hvar hann var, fekk sær sólbrillurnar uppá

og Heiða sita engageraðar við síðuna av mær og diskutera træla­móta, tí ballið byrjar um eina lítla løtu – so eg má eisini heldur fara at finna mær nøkur klæðir fram at fara í. Sunnud. 9. sept. ’07 kl. 12

beinanvegin. Hetta tulkaði leiðslan í SvF sum, at tey áttu at sleppa av arbeiðsplássinum við løn í somu løtu, sum tey høvdu fingið fráboðanina - hetta fyri at lætta um hjá teimum. Fyrstu dagarnir kunnu hjá summum

ótrúliga gott at vera. Eg havi verið her einar sjey átta ferðir, áðrenn eg flutti hertil at búgva. Eina løtu hugsaðu vit okkum at fara til Barcelona á meginlandinum, men okkum dámar betur oyggjaland, so her

ótrúliga gott at vera. Eg havi verið her einar sjey átta ferðir, áðrenn eg flutti hertil at búgva. Eina løtu hugsaðu vit okkum at fara til Barcelona á meginlandinum, men okkum dámar betur oyggjaland, so her

og hugnaligt kvøld hjá fleiri hundrað fólkum í miðbýnum í London leygarkvøldið. Men eftir lítlari løtu broyttist alt. Frá at hava snúð seg um Champions League-finalu og veitslu við vinum, varð kvøldið

hevur skift orð við, sigur, at helst hevur hansara bilur verið á vakmyndaupptøkum, og hann ivast onga løtu í, at løgreglan hevur gingið á fólk í umhvørvinum og hevur spurt tey um bilarnar, tey koyra í. Løgreglan