ting. Eg minnist einaferð í Realskúlanum, at hann hevði eina lidna konstruktiónstekning til ein benzin-motor. Hann ætlaði at stoypa allar deilirnar sjálvur. Um ætlanin bleiv gjøgnumførd minnist eg ikki [...] allan Nólsoyarfjørðin. Tíðin á VBV var góð og útviklandi hjá okkum, tori eg at siga. Eisini tí vit høvdu sum fasta rutinu, altíð at ganga langar túrar aftáná skúlatíð, út á molan, níðan í býin, og soleiðis [...] vóru vend og diskuteraði forsvarliga ígjøgnum. Karl Johan ætlaði at lesa til tannlækna, og fór í 1962 niður til Århus, men tá hann sá, at teir skuldu lesa næstan líka nógva anatomi, sum læknar, so skifti

Tele, Andras Róin. – Eg minnist væl, at tað var eitt sindur løgið at fáa hendan heiður, tí eg hevði júst avgjørt at fara frá sum stjóri hjá Føroya Tele, tá eg varð valdur, minnist Andras Róin. Ein av gr [...] a”. men er tað neyðugt at vera øðrvísi fyri at vera ein góður leiðari? – Ja, generelt haldi eg at tað er ein góður eginleiki hjá einum leiðara, at hann dugir, torir og tímir at taka øðrvísi og kanska á [...] upplivdi at vera við til at flyta Føroya Tele frá einari almennari mannfólka verkfrøðingaverð, kunnu vit siga, til at eina meiri aka­demiska verð, har kunn­ingartøkni og búskapur vóru í hásæti, minnist Andras

Fía av foldum frá. Eg tori at siga, at hetta tók Hanusi meira enn fast. Og haldi eg, at hesin vitugi maður følnaði burtur, til hann í gjár 28. nov sløknaði. Tað tikist løgið, at koyra inn í hesa vøkru bygd [...] varð føddur, tí fekk hann sær tað sum eftirnavn. Eg minnist væl, tá vit í Skopunar Kommunu høvdu vitjan av einum ísreaelskum sendiharra, at vit valdu at fara eina útferð til Húsavíkar. Og sjálvandi var tað [...] sum boðar frá, at her búði eitt røkið fólk. Og heimið hjá Hanusi og Fíu stendur so syrgi, sum tað fyrsta húsið tú kemur til. Eg minnist væl tað fyrstu tíðina, eg varð valdur í kommununa, at tað var altíð

í einari røð. At ferðast í Spania var ikki vanligt tá á døgum. Foreldur míni vóru kreativ og arbeiðssom, og tað var orsøkin til, at tað bar til at fíggja sovorna familiuferð. Minnist at eg dúkkaði við [...] hon mær skál við frukt. Eg minnist, hvussu forkunnugt og spennandi tað var at eta víndrúur og perur. Hetta uggaði meg, og eg var aftur glaður. At eg var innlagdur komst av, at vit tríggir beiggjarnir vóru [...] við svimjubrillum. At síggja alt lívið undir vatnskorpuni var so grípandi, at eg næstan gloymdi at fara upp at anda. Eg sá fiskar millum tara og steinar. Onkuntíð bleiv eg eitt sindur bangin, tá ið onkur

rein klæðir og oman í kirkju. Minnist stríðið fyri at sleppa frá at fara í real. Men har var heldur eingin bøn. Tú var lættur at samskifta við pabba. Hevði sera lætt við at í koma í samband við fólk. Sum [...] oman á bedingina, at hyggja eftir tjaldursungum. Tú elskaði lív pabba, og var so fullur av lívi. Veit at tú plagdi at kava og svimja beint uttan fyri neystið har bládypið er. Minnist vit svumu uppi í gamla [...] kynstrið at gera alt so livandi. Hosurnar til góðgæti høvdu vit hangandi. Men nissan búði jú uppi í fjøllunum, so um 10. kanska hálvan des. fóru vit til gongu niðan við ánni. Minnist at Kim plagdi at vera

Oliviu, tá hann gjørdi av at keypa bátin, og eg átti hana í desember í 1992 í Havn. Og eg minnist, at Pól Eyðfinn hevði so nógv um at vera tá, at hann hevði slettis ikki tíð til at vera har, sigur Simona [...] og hon er sannførd um, at børnini gjørdu sítt til, at tað eydnaðist henni. - Eg veit sjálvandi ikki at siga fyri vissu, hvussu tað hevði verið uttan børnini, men eg eri vís í, at tað hevði verið heilt øðrvísi [...] Hon sigur eisini, at hon stúrdi fyri at fara útaftur. Tað var serliga tankin um, hvat fólk fóru at siga um hana, sum hon hugsaði um. Men hon tók sær um reiggj og byrjaði so spakuliga at fara útaftur. - Eg

Olsen heldur, at kjakið á Facebook og føroysku portalunum er oyðileggjandi fyri føroyska fólkaræðið. Ljóta kjakið ger bæði, at nógv halda seg aftur frá at siga sína meining, samstundis sum at politikkarar [...] men eg ivist ikki í, at fólk halda sær aftur. Eg haldi tað er stak óheppið, tí at nýggj unna sær kanska ikki at skriva eitt lesarabræv, tí at tey óttast viðmerkingarnar, sum fara at koma, sigur Annika Olsen [...] heldur at tað eyðkennir føroysku kjakmentanina, at hon er lítið saklig og lítið undirbygd. - Eg veit væl, at eg má sjálv taka ábyrgd av tí, eg havi gjørt og taka tað á mín kappa. Eg skilji væl, at fólk gjørdust

ríkisfelagsskapin. Satt at siga var eg ovfarin. Eg var nýggjur næstformaður og ikki vanur at taka so álvarsamar avgerðir, og loysingarmaður havi eg ongantíð verið. Men Atli helt fæst við, at fingu vit ikki [...] undirgrundina nú, so sá hann fyri sær, at danskir boripallar fóru at standa á landgrunninum um fá ár. Og tá vendist ikki aftur. Hetta fór at skapa slíkan beiskleika móti dønum, at ríkisfelagsskapurin allíkavæl [...] nærum var rivnaður. Eg minnist hetta klárt og geri tí viðmerkingar til tað, ið Atli segði. Annars havi eg altíð mett hesa hending sum eitt innanhýsismál, tí tað er sárt at viðganga, at okkara partamenn royndust

heldur vita, hvat gongur fyri seg við nógv umrøddu yvirtøkulógini! Ja, tá er lættari aftaná at koma og siga, at danir eru ómøguligir og halda føroyingum fast við síni jarnhond ! Samstundis kann hann so berjast [...] tá vit minnast lyftini um opinleika, klokkuklárar mannagongdir o.s.fr. bert fyri at nevna einkult dømi, fyri ikki at tala um formaningarnar til aðrar flokkar móti útspilling, ið var so niðurbrótandi fyri [...] Sami maður smæðist ikki fyri samstundis at tosa niðurgerandi um "sambandsflokkarnar", har hann helst meinar við andstøðuna, ið samb. honum bidda pengar frá dønum at keypa sær atkvøður og vinir fyri! Varamaður

manningum. Eg minnist, at tað var heilt nógvur fiskur at fáa, og ”Coronet” lá fløt av fiski. Eg minnist eisini, at ”Svínoyggin” kom uppá prei. Veðrið var gott tá, men eg minnist ikki at hava sæð barometrið [...] bendi á illveður. Eg gav boð um at hála loddini inn og so at fara at reinsa. Skjótt byrjaði illveðrið, og vit mistu fisk av dekkinum, og vit fingu seglið yvirstak. Fyri at bjarga fiskinum máttu vit koyra [...] kloddi var eftir á skipinum uttan miðseglið. Tað brast so hart í henni, at onkur helt, at síðan var sligin inn, og at vit fóru at søkka, men so galið var tað kortini ikki. Brotið slongdi skipsbátin tvørtur