vónríka skara, ið kom heim eftir krígslok, í august 1945, við fyrsta ferðamannaskipinum, »Aarhus« hjá DFDS. Í bók síni um Janus tekur Gunnar Hoydal soleiðis til: »Men korini vóru trong, tær góðu tíðirnar beint
verandi her, og hon fekk stuðul til tess frá øllum. Ebba gjørdist reiðari og fekk avgreiðsluna av DFDS eftir mannin. Í øllum sínum størvum skapti hon sær virðing. Hon gjørdist eisini sera kend bæði í [...] uddannet i Privatbanken, så jeg havde god forstand på regnskaber, og jeg tror det var derfor, at DFDS undtagelsesvis accepterede en kvinde som speditør. Jeg havde i rederiet (fiskiskipini) trofaste folk [...] Hetta var eisini eitt sera livandi hús, har nógv virksemi var. Í sama húsi var eisini avgreiðsla hjá DFDS, so her komu nógv viðskiftafólk bæði í samband við ferðaseðlakeyp og farm. Á skrivstovuni arbeiddu
vildu foreldruni! Funnið varð fram til Deyvaskúlan í Fredericia. Pápin fór tí við Hilmari í 1917 við DFDS skipinum “Botniu” til Danmarkar. Dagin eftir, at Hilmar var komin á deyvaskúlan, fór pápi hansara
juristur og vinnulívsmaður í Havnini. Hann doyði blaðungur, og Ebba rak síðani virksemið, eitt nú sum DFDS umboð og eitt skifti sum formaður í Reiðarafelagnum. Mia og Eiden fingu tríggjar synir: Frank, Jan
stór í byrjanini. Smyril Line stóð seg, hóast siglt varð 10 tey fyrstu árini í harðari kapping við DFDS. Afturat hesum eru vit sannførdir um - og tað vátta okkara søluumboð - at tað verður nógv lættari
1953 skipsføraraprógv við Navigatiónsskúlan í Keypmannahavn. Sigldi úti við skipum hjá tí Foreinaða (DFDS) í eina tíð, áðrenn hann aftur settist niður í Føroyum. Var nakað til skips, áðrenn hann varð settur
í seks mánaðir. - Ætlan mín var tá at fara tann vegin, og eg hevði fingið kjans sum aspirantur við DFDS. Eg var einabarn, og eg haldi, at foreldur míni helst vildu hava meg heimaftur. Nú fór eg at arbeiða
Tað hevur verið jammur og grenj í sambandi við ferðafólkasiglingina millum Føroyar og Danmark, síðan DFDS gavst at sigla fyri mongum árum síðani. Eitt liberalt sinnalag vil helst ikki stuðla tí, sum ikki
ára gamal vani frá fótbóltsferðini 1962, ið endaði við heimferð við gomlu “Dronning Alexandrine” hjá DFDS. Har umborð lá væl fyri at spæla ½ 12 um restirnar av lummapengunum. Onkur góður vinningur var, tá
Føroyum, og hon var eitt konubrot: høgt skattaður reiðari, formaður í reiðarafelagnum, umboð fyri DFDS, var við í nógvum vælgerandi arbeiði og var fyrsta kvinna yvirhøvur, sum kongur gav riddarakrossin