Annað forkunnugt er, at spælt verður á fløguni á nýumvældu urguna, sum brøðurnir Petur Hans og Jákup Dahl góvu kirkjuni í 1872. Knud Olsen, Keypmannahavn, smíðaði. Hetta er helst elsta urga í Føroyum,

høvdu valt at syngja, vórðu væl valdir. Byrjað varð við sálminum »Jesus til várt sálargagn«, ið Jákup Dahl yrkti. Næsti sálmur var »Leið milda ljós«. Jú, kirkjan var sera vælegnað at syngja í, og fólkið

Jákup Lindenskov nevnir, at m.a. Maurentsius Viðstein, sum eisini var limur, flutti fram røðu, og Jákup Dahl hevði føroyskað ein sálm, tá flaggið varð avdúkað. Hesin sálmurin stendur nú í sálmabókini. Tað

bragdið, men so var ikki. Næsta ættarliðið av skrivandi monnum eru Mikkjal á Ryggi, Hans A. Djurhuus, Jákup Dahl, Louis Zachariasen. Hesir fýra eru kortini ikki í fyrstu røð kendir sum prosaskald, men hava teir

reiðarafelagið verður stovnað, at føroysk skip fara regluliga at fiska á suðurlandinum í Íslandi, at Jákup Dahl søkir um at sleppa at halda seinna­parts­gudstænastu á føroyskum, at háskúlin flytur til Havnar

Sáttmálanum og týðingina hjá Hans J. Joensen av Matteus evangeliinum. Í bókini eru eisini týðing Jákup Dahls av Matteusi, sum kom út 100 ár eftir týðingina hjá Schrøter, og tvær týðingar eftir Victor Danielsen

og mentanarsøgu. Bæði viðvíkjandi bíbliutekst-um, ritualum, sálmasangi og prædiku hava vit mest Jákup Dahl, prósti fyri at takka, at føroyskt gjørdist kirkjumál. Í greining síni av prædikum Dahls vísir

sjónleikari Edvard S. Olsen, týðari Eli Tausen á Lava, tónleikari Elin Michelsen, rithøvundur Jákup Dahl, sjónleikari Kári Sverrisson, tónleikari Mariann Hansen, sjónleikari Martin Schurholz, týðari Sanna

spor. Sálmurin ”Ger tað sindrið tú kanst”, ið kenda svenska sálmaskaldið Lina Sandell yrkti og Jákup Dahl, próstur, týddi. Heitið ljóðar kanska ikki av nógvum, men í tí liggur so ómetaliga nógv. Ein ásannan

ongantíð vígdur, tí ætlanin var at fáa føroyskan prest at víga varðan, men hetta fekst ikki í lag, tí Jákup Dahl, próstur, gjørdist sjúkur. Árini eftir gjørdust trupul í Føroyum, tí kríggið brast á, og tí varð