Um náttin øtlar hann aftur vindin í gul til stívt andøvsgul av eystri, 5 til 10 m/s. Eitt skifti sól, men annars skýggjað og stundum regn. Hitin um dagin millum 7 og 11 stig, um náttina niður í 2 stig
13 stig. Leygardagin verður eitt lot til andøvsgul av suðri, 3 til 8 metrar um sekundið. Nakað av sól ella sólglottar og einans okkurt hendinga æli. Hitin millum 10 og 13 stig. Sunnudagin verður eitt lot
rætt, tá ið hann í poesisavni sínum, Keldufar, í 1949 yrkir fyri okkum: Tað vakurt er at droyma um sól, ið farin er, og finna millum minni eitt lítið fagurt ber; men vakrast, tá ið gloymskan, tað hevði
Lat sólina skína um dalar og fjøll, Grønkast lat heiðar og líðir! Tí øll vit leingjast mót lívgandi sól, vónandi sælari tíðir Takk fyri at umboð fyri Mentamálaráðið vórðu boðin við til hátíðarhaldið
Lat sólina skína um dalar og fjøll, Grønkast lat heiðar og líðir! Tí øll vit leingjast mót lívgandi sól, vónandi sælari tíðir Takk fyri at umboð fyri Mentamálaráðið vórðu boðin við til hátíðarhaldið
hvussu nógvir sóltímar hava verið í Havn. Har eru ábendingar um, at føroyingar hava fingið meira sól seinastu 20 árini. ? Í fleiri ártíggjund minkaðu sóltímarnir í Føroyum, men í 1981 kom vend í, og tá
vónir og væntanir til kaninirnar, men detta niður aftur á langlegg, tí kaninirnar hvørva sum døgg fyri sól – ein fyri og onnur eftir. Skulu tær gerast veruleiki, so má lán takast, og oman á alt verður gjarað
John Høybye), »Tjuv och tjuv, det skal du heta« (Svenskt fólkalag – satstur: Hugo Alfvén) og »Sefur sól hjá ægi« (Sigfús Einarsson, Ísland). Fyrri framførsluparturin endar við tí gitna opus 104 hjá Johannes
siðvenjuna á hesum sinni heldur, og varð mangt lagið sungið afturi á hekkuni á 7. dekki. Í sól og stilli, til sól til viðar fór. Helsinki, høvuðsstaður Finnlands, dagaði undan flatlendinum í Uusimaa við
Tann tornaða oljumálingin brúkar jú ikki orð, men eina ósjónliga megi, sum talar um veldiga náttúru. Sól, ljós og skuggar. Litir í skína bæði í ljósi og myrkri og so alpurnar. Hesi veldigu fjøllini í standa
