at syngja opera á Sibelius Akademinum. Um summarið tekur hon skeið hjá altjóða viðurkendum lærarum (t.d. Mitsuko Shirai og Tom Krause). Hon hevur sungið høvuðsleiklutin í fleiri kendum oprum og kemur hendanvegin
Allan Simonsen hevur sera nógvar møguleikar at samanseta liðið, um teir nevndu spælararnir fara við. T.d. kunnu vit nevna, at ein triðingur av teimum hava drúgvar royndir í at spæla úti í borðunum. Venjarin
fá prosent av fólkinum i Vesturheiminum koma sama í kristnum samkomum. Møguliga eru fleiri kristin t.d. í Afrika í mun til fólkatalið. Hevði tað ikki onkutíð verið gott at verið við í felagskirkjuligum
at variera arbeiðsstøðuna so væl sum til ber. Ofta er tað ógvuliga lítið sum ger tann stóra munin, t.d. flyta eitt borðbein ella ein leidning, sum ger at tú ikki kanst brúka tínar limir optimalt. ? Tað
krevjandi í dag enn fyrr, sigur hann. Hann vísir á, at tað kann vera stórt trýst á einum dómara, sum t.d. dømir ein dyst, har pengar eru upp á spæl. ? Um nú ein dómari dømir eitt avgerandi brotsspark í einum
Drelnesi verður øllum vinnulívinum í Føroyum at gagni, tí virksemið er so ómetaliga stórt og umfatandi. ? T.d. hevur hvør boripallar millum 150-170 sáttmálar um tænastuveitingar frá undirleverandørum av øllum
bakrútinum og montera. Rúmklangurin og bassurin var øgiligur í tí stóra viðførisrúminum - Rebellurin hevði t.d. pláss til 13 ølkassar av tí gamla slagnum. Fimm veðurlomb lógu væl í viðførisrúminum í Classic?inum
ansignarpláss. Hinvegin taka vit føroyingar sum eina sjálvfylgju, at børn okkara fáa somu viðgerð í t.d. einari danskari skipan sum danir, um vit flyta hagar. Spurningurin er, um land og kommuna hava rætt
vit ikki hava nakað at hava ábyrgd av, tá vit tosa um viðurskiftini millum Føroyar og Danmark? Tak t.d. støðuna millum ríkispartanar, tá kreppan tók seg upp, líkamikið hvør var atvoldin til kreppuna, hvør
fegnast um. Men eg hugsi, at talið er skeivt , tá ið sagt verður at 97% av handlinum við ES er fríur. T.d. kann eg nevna, at Havsbrún teknar seg fyri einum 10-12% av okkara útflutningi , og tær pilkaðu rækjurnar