ið kallaður er við navni Mínum, læt Eg jú vanlukkuna koma yvir fyrst - og so skuldu tit sloppið! Nei, tit skulu ikki sleppa; tí Eg sendi boð eftir svørðinum at koma higar, yvir øll tey, sum á jørðini

føðing. Hvørt barn skilir, at var maðurin ikki innblástur av Gudi, kundi hann ikki skrivað soleiðis. Nei, nei, bíblian er ikki mannaorð um Gud. Tá ið fólk, sum vita hvat stendur har, ja enntá hava lært til

hevði nevnt so nógv um profetiini um Messias. Tað var ikki, tí at eg haldi tey hava lítlan týdning. Nei tey hava allstóran týdning, og nú vit fara undir nýggja testamentið, skulu vit hugsa eitt sindur um

heimin og kunngera evangeliið fyri øllum fólkasløgum, var hetta ikki nakað nýtt, sum varð uppfunni tá. Nei skriftirnar gingu út. Ábraham fekk longu í 1.mós.12,3 lyftið, at í avkomi hansara (tað er í Kristusi)

tað niður sum skarn á gøtuni. Men hann, hann tekur tað ikki so, hjarta hansara hugsar ikki hetta; nei, til at forkoma stendur hugur hansara og til at oyða fólk - ikki fá! Tíggjundi kapitul hjá Esaiasi

ert tænari Mín til at fáa ættir Jákups aftur á føtur og leiða heimaftur hina frelstu leivd Ísraels - nei, Eg skal gera Teg til ljós heidninga, so frelsa Mín kann náa at enda jarðarinnar. Og Esaias kap. 53

fara frá tær, fyrrenn Eg havi gjørt tað, ið Eg havi lovað tær." 16 Her er ikki talan um filosofi. Nei, nei Gud talar beinleiðis til trý ættarlið við opinbering um framtíð teirra, og vit skulu leggja serliga [...] hevði fingið, hetta at teir skuldu fáa hesi lond, sum teir búðu í sum fremmandir. Men tað er ikki alt, nei so kemur hetta lyftið:”Í avkomi tínum skulu øll fólk á jørðini verða signað. Jákup fær sama lyftið

“Tann, ið trýr á Sonin, hevur ævigt lív; men tann, ið ikki vil lýða Sonin, skal ikki síggja lívið; nei, vreiði Guds verður verandi yvir honum.” Jóh. Ev. 3,36. Fyri tað triðja lærir hetta okkum viðvíkjandi

virkaði jørðina og gjørdi hana, Hann, sum grundfesti hana - ikki til at liggja í oyði skapti Hann hana, nei, til bústað hjá fólki virkaði Hann hana -: Eg eri HARRIN, og eingin annar Kunngerið og sigið frá! Ja

luftina, og ógjørligt er at forða fyri at børn sita og hyggja eftir slíkum, sum skaðar tey sálarliga. Nei bíblian harafturímóti sigur bert frá veruleikanum, at menniskja er ein fallin skapningur og verður