veitarar og til at arbeiða í oljuvinnuni, enn at skula taka fólk til Føroya úr útlandinum. Tað er ein ring loysn, tá hugsað verður um, at feløgini tá skulu útvega teimum nakað at búgva í ol. Hjúnaðarfelagin

fyrstu ferð, at eg havi roynt hetta at vera »proffesionellur« leikari. At byrja við var tað sera ringt at venja seg við at hava sítt fremsta frítíðarítriv sum arbeiði, sigur hon. Men eftir at jólini eru

arbeiða sjey dagar um vikuna uttan mun til veður og vind. Orðatakið sigur: »Tað finst ikki ringt veður, men bert ring klæðir«. Men mark er fyri, hvussu langt tað røkkur. Fyrstu ferð Keiko møtti stórhvalum [...] Íslands. Venjingin Venjingin byrjaði av álvara eftir at Keiko kom úr Meksiko. Støða hansara var sera ring. Hann hevði hildið til í einum hyli, ið var alt ov lítil, so hann kundi hvørki kava ella svimja. Tá [...] skal sum frá líður minka meir og meir. Alt hetta er jú til tað besta fyri Keiko seinni í tíðini. Ringt veður í Vestmannaoyggjunum Hóast tað mangan er sera vindhart í Vestmannaoyggjunum, má alt hetta gerast

afturmeldingum. Eisini verður ein flokkur av sjúkrasystrum liðugur í summar, sigur Marin Vang. Er tað ringt at fáa sjúkrasystrar í avloysarastørv, er tað munandi verri at fáa læknar hendan vegin at arbeiða

de små, som vekslet mellem kaos og orden, ved å løpe fritt inimellom, og så få bundne oppgaver i ringene, som lå strødd over hele gulvet. Noen halvstore jenter hadde en serie, som det virket som om deres [...] matten. De som krøp på maven imellom to benker, og plutselig opdaget at hodet kunne komme opp mellem ringene, virket utrolig spontane og komiske hver gang man så et lite hode komme opp. Det var ikke noe de

hesum sambandi, heldur ikki hin seinasti. Runt um úr oyggjunum, úr Danmørk og úr Noregi hava tey ringt fyri at spyrja, um ikki -og nær- myndugleikanir fara at veita sjálvsøgdu hjálpina, nær túrur teirra

skal hann als ikki avskrivast. Um Martin og Carl Eli kunnu gera seg galdandi millum leyvirnar er ringt at siga, men fara tó teir uttan iva at gera eina roynd til tess. Virðislønirnar er methøgar í lan

støðu í samfelagnum. Ein skuldi næstan trúð, at øll sjúka helt uppat, bara tubbakkið hvarv. Men ringt er at leggja av, ringari enn ein skuldi trúð. Ein lorta last. Hvar er í grundini munurin millum last

teimum eftir. Og gera tey ikki brúk av trygdarbelti og hjálmi er ringt at sannføra tey um, hví tað er skilagott at brúka tey. Tað er altíð ringt at siga nakað, men í atburði vísa nakað annað. Sama er galdandi

at eg var givin, men tá tey so aftur heittu á meg, játtaði eg kortini. Tað er eisini eitt sindur ringt at siga nei, tá dótturin spælir við, sigur Hjørleif. Ikki kann sigast annað enn, at árið hevur hylnast